Είπαμε βρε αδερφέ... να χρησιμοποιείτε που και που τα «παράθυρα» και τους «φεγγίτες» που σας άφησε κληρονομιά ο αλήστου μνήμης αετός δικηγόρος της ΕΠΟ κ. Κουρίδης, για να βολεύετε το αφεντικό σας αλλά και τους καλούς σας πελάτες (Μποροβήλος, Κομπότης και σία). Το να φτάνετε όμως στο σημείο να κατασκευάζετε σενάρια και σκεπτικά με ψευδολογίες και μυθοπλασίες, με ανύπαρκτη θεσμική υπόσταση και να αποφασίζετε αδίστακτα, θρασύτατα και προκλητικά την εκτέλεση μιας ομάδας με τόση άνεση και δίχως να λογαριάζετε κανέναν και τίποτα, είναι κάτι που δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε.
Είναι αλήθεια πως αν θελήσεις να ασχοληθείς, έστω και για λίγο, με σοβαρή πρόθεση με την «υπόθεση» που κατασκευάστηκε και αποτέλεσε την αφορμή της ιστορικής όπως εξελίχθηκε σύσκεψης του «συνεταιρισμού» αλλά και της αντίστοιχης απόφασης που πάρθηκε, προφανώς να μην νιώσεις ντροπή για όλους αυτούς που συμμετείχαν σε αυτή τη παρωδία, αλλά για τον ίδιο τον εαυτό σου, τον οποίο δεν φρόντισες να τον προστατέψεις από μια τέτοια δοκιμασία. Το να ασχοληθεί κανείς (και όχι μόνον εσύ) με αυτή την κατάντια και με αυτόν τον ξεπεσμό, είναι πραγματικά κάτι που δεν μπορείς να το αντέξεις αν σέβεσαι τον εαυτό σου. Μένοντας στην προχθεσινή εκτρωματική «παράσταση» και αντικρύζοντας την… «Κομποτιάδα» να παίρνει την θέση της στο πάλκο εκεί που πριν από λίγο καιρό βλέπαμε την «Μποροβιλιάδα», αυθόρμητα σου έρχεται να σταυροκοπηθείς, να αναθεματίσεις και αν γίνεται και το μπορείς, να διαολοστείλεις όλο αυτό το κακό συναπάντημα, που δολίως, αφελώς ή κατευθυνόμενο συμμετείχε σε αυτή την ντροπή.
Ακούει ο Έλληνας ποδοσφαιρόφιλος την είδηση για τον υποβιβασμό του Ηρακλή και λογικό είναι να αναζητήσει την αφορμή, την αιτία. Υποβιβασμός είναι αυτός, δεν είναι μικρό πράγμα. Και όταν ο δυστυχής θέλοντας να ικανοποιήσει αυτή του την περιέργεια πλησιάζει περισσότερο την υπόθεση, μένει άναυδος με τα όσα πληροφορείται. Ένας παίκτης που είχε διαφορά οικονομική με το σύλλογο του, προσφεύγει στα αρμόδια όργανα. Η διαδικασία της προσφυγής και η αντιμετώπιση της, ακολουθούν τη νόμιμη διαδικασία και το θέμα θεωρείται λήξαν, με την ικανοποίηση του προσφεύγοντος. Δυστυχώς όμως από ότι αποδείχθηκε το θέμα δεν είχε λήξει εκεί και τόσο απλά, από τη στιγμή που προφανώς υπήρχε – έτσι τουλάχιστον αποδεικνύεται – η υπόσχεση σε κάποιον πανέξυπνο και πολυπράγμονα «συστημικό» παράγοντα, να βρεθεί ο τρόπος για την παραμονή της ομάδας του στη μεγάλη κατηγορία. Έτσι εκ των έσω «διακινήθηκε» η προοπτική μιας παρασκηνιακής μεθόδευσης, που θα οδηγούσε με καλή οργάνωση και με το γνωστό μηχανισμό να δραστηριοποιείται, στην εκπλήρωση αυτής της παρανοϊκής υπόσχεσης. Άλλωστε ο μηχανισμός προϋπήρχε από τη στιγμή που χρησιμοποιήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν για μια παρόμοια ναυαγοσωστική και προκλητική περίπτωση, με θύμα και πάλι τον Ηρακλή και διασωθέντα τον Αστέρα της Τρίπολης, ένα από τα πλέον πιστά παραρτήματα και δορυφόρους της θρυλικής παράγκας.
Πάνω στα ίδια χνάρια και με τον ίδιο τρόπο κινήθηκαν τα πάντα. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση το πράγμα είναι τόσο χοντροκομμένο και τόσο προκλητικό, που έχει προκαλέσει θύελλα διαμαρτυριών, με πρώτη την κοινή γνώμη να επαναστατεί για όλα αυτά που εξακολουθούν να συμβαίνουν, παρά τις αντίστοιχες διαβεβαιώσεις στον χώρο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, υπάρχει η ελπίδα κάποιοι εκεί ψηλά να αποτολμήσουν πλέον να συμμαζέψουν τους ασυμμάζευτους, τα αμετανόητα σταγονίδια της παράγκας και να «αποδομήσουν» την απόφαση - έκτρωμα πριν αυτή φτάσει (αν γίνεται) στο Διαιτητικό Δικαστήριο. Φτάνει πια! Όλα έχουν ένα όριο! Αυτό το ξεπέρασε η νομική υπηρεσία του «συνεταιρισμού» με την εξωφρενική εισήγηση της και όσοι αφελώς ή δολίως (το επαναλαμβάνουμε) την υιοθέτησαν. Ο Ηρακλής αυτή τη φορά δεν θα τους κάνει την χάρη.
