Το σχόλιο δεν θα ασχοληθεί με τις όποιες εξελίξεις υπάρχουν στην προσπάθεια της διοίκησης να καλύψει το κενό που άφησε πίσω του ο Πρίγιοβιτς. Το ποιος θα είναι ο αντικαταστάτης τους θα το δούμε - ελπίζουμε σύντομα – ευχόμενοι παράλληλα να είναι μια επιλογή υψηλού επιπέδου. Την προσωπική μας άποψη την καταθέσαμε δημόσια (έγινε χθες από αυτή εδώ τη στήλη).
Θεωρούμε την επιλογή του Μπεργκ να παρουσιάζεται και να είναι η ιδανικότερη περίπτωση. Λύσεις δεύτερης επιλογής και επικινδύνου ρίσκου αυτή τη στιγμή και στη συγκεκριμένη περίπτωση απαγορεύονται δια ροπάλου. Πάμε όμως στο προκείμενο, το οποίο αφορά αποκλειστικά το ποδοσφαιρικό τμήμα. Τον Λουτσέσκου δηλαδή, τους παίκτες του αλλά και τον διάδοχο του τραγικά αποτυχημένου πρώην τεχνικού διευθυντή. Αυτή τη στιγμή καλούνται εκ των πραγμάτων να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν μια απρόβλεπτη αρνητική ατμόσφαιρα, τις παραμονές ενός σημαντικού αγώνα.
Μια αναταραχή που προκλήθηκε από την αποχώρηση ενός συμπαίκτη τους. Οσο και να φαίνεται απίθανο, αυτή η απουσία, ενός και μόνο παίκτη, που κάλλιστα θα μπορούσε να συμβεί και με έναν τραυματισμό του, προκάλεσε έναν απίστευτο τρόμο και μια αδικαιολόγητη ανησυχία. Συμπληρωματικά και έναν προβληματισμό που δεν είναι και ότι καλύτερο σε αυτές τις περιπτώσεις. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν είναι δυνατόν μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, να «τρομοκρατείται» επειδή κάποια μονάδα έστω και βασική για τους όποιους λόγους δεν θα μπορούσε να βοηθήσει στη συνέχεια μιας μεγάλης διαχρονικής και φιλόδοξης προσπάθειας και μάλιστα έχοντας τη συγκεκριμένη στιγμή ένα τεράστιο βαθμολογικό αβαντάζ απέναντι στους διώκτες της. Αν κάτι τέτοιο αλήθεια συμβαίνει σήμερα τον ΠΑΟΚ, τότε δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχθούμε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Γιατί αυτόματα και σημαίνει ότι αν ο ΕΝΑΣ ήταν το ΠΑΝ, οι υπόλοιποι απλά παραδέχονται ότι είναι τελείως άχρηστοι. Η επισήμανση αυτής της χαώδους και ανεξήγητης διαφοράς έρχεται από μόνη της αν συνεχιστεί φυσικά αυτή η μεμψιμοιρία και η φοβία μπορεί να πέσει στο κενό και μάλιστα με έναν απλό τρόπο. Το χρέος και την ευθύνη για αυτό (δηλαδή για την αντιμετώπισή της) επιβάλλεται να αναληφθεί από τους αρμόδιους. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από τον κόουτς και τους παίκτες του. Από αυτούς δηλαδή που κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν «άχρηστοι» από τη στιγμή που δεν… φτουράνε και δεν είναι σε θέση να αναπληρώσουν μια και μόνο απουσία! Από αυτούς που υπάρχει το ενδεχόμενο να τους βαφτίσουν διακοσμητικούς και απλά συμπληρώματα και μερεμέτια του ενός. Αλήθεια αυτή τη στιγμή υπάρχει περίπτωση να αισθάνονται έτσι «πεταμένοι» όλοι οι υπόλοιποι παίκτες του ΠΑΟΚ; Μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Δεν το πιστεύουμε και ούτε περνά δευτερόλεπτο από το μυαλό μας. Εκείνο που πιστεύουμε βρίσκεται και κινείται προς την τελείως αντίθετη κατεύθυνση. Ότι δηλαδή όλη αυτή η βαβούρα με τις στοχοποιήσεις και την απαξίωση των υπολοίπων παικτών αποσκοπεί στην υποβάθμιση ολόκληρου του ρόστερ, θα προκαλέσει την «απάντηση» των παικτών που βρίσκονται στην ομάδα και θα τους δώσει ένα ισχυρότατο κίνητρο για μια σφοδρή και περήφανη απάντηση! Η απόδειξη ότι αυτοί που έμειναν είναι ικανοί να κρατήσουν τον ΠΑΟΚ ψηλά και να τον οδηγήσουν στην κατάκτηση του τίτλου (γιατί όχι και του νταμπλ) μπορεί και πρέπει να δοθεί την Κυριακή στην Τρίπολη. Όταν τολμούν οι αετοί… συνήθως η ιστορία του συλλόγου υποχρεώνεται να ανοίξει νέα σελίδα.
Υ.Γ. Στενεύει ο κλοιός για τους εκτελεστές και τους ηθικούς αυτουργούς της εγκληματικής επίθεσης στον Τζήλο. Οι εισαγγελείς καλούν τον Τσουκαλά, το ΕΣΡ έδωσε εντολή εξαφάνισης της άθλιας εκπομπής του και ο συγκεκριμένος αντιπρόεδρος της μεγάλης ΠΑΕ, όπως και η ίδια η μεγάλη ΠΑΕ (τί κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια) αγωνιούν μη τυχόν και σπάσει ο διάολος το πόδι του. Σας θυμίζει τίποτε αυτή η ατάκα; (Μάλλον τον θείο).
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (11/1)
