Κατ’ αρχήν δεν ήρθε δα κι η καταστροφή. Δεν την έφερε η απώλεια δύο βαθμών στη Λιβαδειά. Το τονίζουμε καθώς ψυχανεμιζόμαστε… ατμόσφαιρα καταστροφής. Φυσικά, ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε μπάλα. Τα λέγαμε και χθες, Ήταν κακός. Αν κι είχε ύψιστη υποχρέωση προχθές, να παίξει και να νικήσει. Δεν έπαιξε. Δε νίκησε. Απαράδεκτοι προπονητές και παίκτες…
Ίσως λοιπόν, γι’ αυτό… Επειδή ήταν απαράδεκτοι και δεν αποχαιρέτισαν όπως έπρεπε κι όφειλαν τον λεβέντη, τον Χρήστο… Ίσως γι’ αυτό η αντίδραση του κόσμου. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει αιτιολογία. Και δη, σοβαρή. Σε καμία άλλη δεν υπάρχει – πάντα κατά την ταπεινή μας άποψη και να μας συμπαθούν, όσοι διαφωνούν – αιτιολογία, για να γεννήσει η θλίψη τόση παραφροσύνη!
Και βέβαια, η αγωνιστική κατάσταση του ΠΑΟΚ δεν είναι…ελπιδοφόρα. Και βέβαια, χρειάζεται ενισχύσεις. Και βέβαια, χρειάζεται αναδιάρθρωση. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου δεν είναι μάγος. Η βασική διαφορά του με τον Αλεκσάνταρ Στανόγεβιτς είναι η στήριξη του από τον Λούμπος Μίχελ. Δίχως τούτο επ΄ ουδενί να σημαίνει πως εάν ο Σλοβάκος «κοπτοράπτης» (αυτός κόβει και ράβει πλέον, στην ΠΑΕ…) στήριζε ανάλογα με τον Ρουμάνο και στον Σέρβο, ο ΠΑΟΚ θα είχε χαΐρι με τον τέως. Αλίμονο . Εξάλλου ο Αλεκσάνταρ Στανόγεβιτς δεν ήταν επιλογή του Λούμπος Μίχελ. Επιλογή του Ζβόνιμιρ Βούκιτς ήταν!
Δεν αποκλείουμε δε – το πράττουμε με καλή πρόθεση και δίχως υποψία κακής – οι εξελίξεις να ήταν κι αποτέλεσμα κι ενός άτυπου (αλλά… ουσιαστικού) bras de fer (bras : Μπράτσο + fer : Σίδερο) του Λούμπος Μίχελ με τον Ζβόνιμρ Βούκιτς. Με τον Σλοβάκο επί του παρόντος, να κυριαρχεί!
Φανταζόμαστε, πως όλα αυτά είναι στον «σκληρό δίσκο» του Ιβάν Σαββίδη. Για παν ενδεχόμενο βεβαίως, βεβαίως…
Όσο πάντως, και πορεύονται αγκαλιά και πλάι, πλάι ο Λούμπος Μίχελ (εξ αρχής αυτόν ήθελε κι ίσως, δίκιο είχε) με τον Ράζβαν Λουτσέσκου… Στήριξη από τον Σλοβάκο στον Ρουμάνο μόνον με ενισχύσεις (άλλως πως… Μεταγραφές) εκφράζεται. Πώς να το κάνουμε, δηλαδή;
Κι όλα αυτά, όταν ευνοούν… Όταν ωφελούν τον ΠΑΟΚ κι αξιοποιούν τα χρήματα της οικογένειας Σαββίδη είναι καλοδεχούμενα από τον κόσμο του. Στην αντίθετη περίπτωση; Απορρίπτονται. Και δε, μετά βδελυγμίας.
Κι επαναλαμβάνουμε. Δεν ήρθε η καταστροφή. Ήρθε μήνυμα πως θα έρθει εάν κι εφ’ όσον δεν υπάρξουν έγκαιρα αλλαγές. Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται έργα κι ουχί λόγια. Εν τούτοις ουκ ολίγοι περισσότερου ομιλούν, παρά πράττουν. Κι ο κόσμος ενοχλείται από τα λόγια. Απογοητεύεται από τις υποσχέσεις τύπου: «Με τον Ραζβάν Λουστέσκου θα πάρουμε το Πρωτάθλημα». Ο κόσμος του ΠΑΟΚ γοητεύεται από δηλώσεις του τύπου: «Πάμε στον πόλεμο, για να πολεμήσουμε μέχρι εσχάτων υπέρ βωμών κι εστιών. Κι εάν χρειαστεί να πέσουμε ηρωικά μαχόμενοι για τον ΠΑΟΚ».
Μία είναι η απόδειξη του «μπορώ»: το «κάνω».
Ήτοι, έργα θέλει ο κόσμος. Δε θέλει κι άλλα λόγια. Όχι, άλλο κάρβουνο! Κι ο ΠΑΟΚ πάλι, δε θέλει παραφροσύνη. Θέλει αναφανδόν στήριξη, όπως αναντάμ παπαντάμ πράττει ο κόσμος του.