Δεν είναι κακό που ξαφνικά ο ΠΑΟΚ άλλαξε πολιτική στις μεταγραφές. Το κακό είναι ότι η μείωση του μπάτζετ έρχεται σε μια εποχή που ο Δικέφαλος δείχνει πως έχει ένα πολύ περιορισμένο δίκτυο στην αναζήτηση των κατάλληλων παικτών. Και αυτό γιατί όσο υπήρχε το χρήμα, επέλεγαν να λειτουργήσουν μόνο επικοινωνιακά και όχι ουσιαστικά...
Από τον Στοχ που πήρε πρωτάθλημα με την Τβέντε έχοντας σπουδαία συμβολή και πήγε με του κόσμου τα λεφτά στη Φενέρ και κοστίζει 2-3 μύρια, ο ΠΑΟΚ κατέληξε στον Μακ. Έναν καλό παίκτη που δεν κατάφερε να διακριθεί σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όπως η Μπουντεσλίγκα. Και από τον πραγματικά σπουδαίο Νάτχο του 1.5 εκατομμύριου ευρώ συμβολαίου καταλήγει στον Περέιρα που παραμένει στα 27 του χρόνια άγνωστος στο ευρύτερο κοινό. Η διαφορά είναι μεγάλη...
Είναι, όμως, οι επιλογές του Μακ και του Περέιρα στοχευμένες; Αποκτήθηκαν γιατί διαθέτουν αγωνιστικά χαρακτηριστικά που δεν έχει αυτή τη στιγμή η ομάδα του Αναστασιάδη; Ήρθαν με την έγκριση του προπονητή που είδε στα πρόσωπά τους παίκτες που έχουν τη φιλοδοξία αλλά και την ικανότητα να προσφέρουν σε μια μεγάλη ομάδα; Αν ναι, έχει καλώς, σε κάθε άλλη περίπτωση, σημαίνει πως ο ΠΑΟΚ παίρνει μεγάλα ρίσκα και όποτε το κάνει συνήθως αποτυγχάνει.
Οφείλουμε, όμως, να περιμένουμε. Να δούμε πρώτα τους παίκτες στο γήπεδο, να τους δώσουμε χρόνο να προσαρμοστούν στη νέα τους ομάδα. Και δεν είναι μόνον αυτοί. Ο ΠΑΟΚ θα κάνει άλλες τρεις μεταγραφές, πιθανότατα και αυτές από την αγορά του εξωτερικού και θα κάνουμε άπαντες τη σούμα στο τέλος.
Η αλήθεια, είναι, όμως, πως η απότομη μείωση στο μπάτζετ τη στιγμή που άλλοι ονειρεύονταν Κουαρέσμα και ήρθε... Μακ και η έλλειψη εμπιστοσύνης στις ικανότητες των ανθρώπων που κάνουν τις επιλογές στους παίκτες (εξαιρείται ο Αναστασιάδης), δημιουργούν προβληματισμό στον κόσμο πριν την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου...