Σίγουρα οι ΠΑΟΚτσήδες άλλα περίμεναν και άλλα βλέπουν να … έρχονται για την φετινή αγωνιστική περίοδο. Είναι αλήθεια ότι προσδοκούσαν σε πολλά, μερικά από τα οποία τα θεωρούσαν αναγκαία αλλά και αυτονόητα. Με δεδομένες μάλιστα τις εμπειρίες μιας «σκάρτης» διετίας, σε συνδυασμό και με την ομολογία του μεγαλομέτοχου ότι δεν θα επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος. Πιθανότατα όμως οι φίλοι του δικέφαλου να ερμήνευσαν διαφορετικά την άποψη του μεγαλομετόχου όπως τη διατύπωσε και έτσι έκαναν πολλά όνειρα.
Η προσγείωση δεν άργησε να έρθει και σαφέστατα ήταν κάπως ανώμαλη. Η σωστή «μετάφραση» των όσων ομολόγησε και αποδέχτηκε, αλλά και των όσων εξήγγειλε στην συνέχεια ο Ιβάν … έδειχνε προς άλλη κατεύθυνση. Μακριά από προσδοκίες και από μεγάλα όνειρα! Η μεταγραφική ανομβρία, όπως και ο τρόπος λειτουργίας της ομάδας ήρθαν σαν επιβεβαίωση του γνωστού αυτοκαταστροφικού εγωκεντρικού συστήματος διοίκησης. Από κοντά και η έλλειψη στοιχειώδους σχεδιασμού και ενδοσυνεννόησης.
Όλα αυτά, επανάφεραν στο προσκήνιο τους φόβους και τους κινδύνους της αναβίωσης απαράδεκτων καταστάσεων και ασυγχώρητων λαθών του θολού παρελθόντος. Δυστυχώς, όλα δείχνουν πως δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Και το κυριότερο (αν όχι και το χειρότερο) δεν υπάρχουν προοπτικές βελτίωσης, ούτε καν και ενδείξεις, ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να συμβεί σύντομα. Βρύζας και Αναστασιάδης αγωνίζονται απεγνωσμένα να εξισορροπήσουν την κατάσταση ακροβατώντας χωρίς δείκτη ασφαλείας (μπάτζετ ανάλογο με τις τρομακτικές ελλείψεις του ρόστερ). Το τι θα πετύχουν στο τέλος; Άγνωστο! Τουλάχιστον μέχρι σήμερα, δεν έχουμε εικόνα που να παρουσιάζει δυνατότητες, αλλά και «εύρος» εξουσιοδότησης που έχουν.
Το ότι θα γίνουν δυο –τρεις προσθήκες (ελπίζουμε αξιόλογες) είναι κάτι που κρίνεται λογικό και αναμενόμενο με τις τρέχουσες συνθήκες που παρουσιάζουν τα διαρκείας σε τέλμα. Από ‘κει και πέρα, εκείνο που προβάλει αλλά είναι ρίσκο και παρακινδυνευμένη πρόβλεψη, θεωρείται η πιθανότητα, κατά πόσο ο κόουτς μαζί με τον πρόεδρο της ΠΑΕ θα καταφέρουν να «στοκάρουν» τα τεράστια κενά που άφησαν πίσω τους οι αναχωρήσεις που ξεγύμνωσαν τελείως το ρόστερ. Τα πενιχρά μέσα και τα ανύπαρκτα σχεδόν χρονικά περιθώρια παρουσιάζουν μεγάλες δυσκολίες στο δίδυμο. Αγωνιώδης η προσπάθεια που καταβάλουν για να στήσουν μια καινούρια -σχεδόν- ομάδα.
Είναι φανερό, λοιπόν, τι εννοούσε ο μεγαλομέτοχος, όταν μιλούσε για λάθη του παρελθόντος (για τα οποία έχει σημαντική ευθύνη και ο ίδιος). Αλλά και για την αποφυγή της επανάληψής τους. Ο Ιβάν Σαββίδης ξόδεψε χρήμα άφθονο. Κανείς δεν το αμφισβητεί. Όμως για το ότι δεν έπιασαν τόπο αυτά τα χρήματα, ευθύνονται κάποιοι. Εύκολο είναι να τους εντοπίσει. Γιατί απλούστατα, είναι άνθρωποι «δικοί του», οι «έμπιστοί» του και οι «εκπρόσωποί» του. Προφανώς όλοι αυτοί να τον απογοήτευσαν. Και ο ίδιος, όμως, υποσχέθηκε αλλαγές που ακόμη δεν έγιναν. Ο συμπαθής και καλοπροαίρετος ηγέτης του ΠΑΟΚ δεν έκανε αυτό που έπρεπε, ούτε αυτό που υποσχέθηκε. Αντίθετα, προχώρησε στην απόφαση να «αυτομαστιγωθεί» ο ΠΑΟΚ.
Η συρρίκνωση του μπάτζετ, τα τεράστια κενά και όλα όσα συνέβησαν, στη διάρκεια της προμεταγραφικής περιόδου, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν σαν συνετές κινήσεις διαχείρισης. Ούτε καν σαν υποψίες αναβάθμισης και στήριξης. Κάποιος ουδέτερος, αν επιχειρήσει να προσεγγίσει και να αξιολογήσει τα όσα διαδραματίζονται, σίγουρα θα καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι ο σύλλογος αλλάζει (προς το χειρότερο) εικόνα.
Εμείς καλοπροαίρετοι (ως συνήθως) και ποντάροντας στον απρόβλεπτο και συναισθηματικό ηγέτη του δικέφαλου, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα συναισθανθεί και θα συνεκτιμήσει μερικά από αυτά που τον «δένουν» με την ομάδα αλλά και με τον κόσμο της, ελπίζουμε ότι θα αλλάξει ρότα. Ίσως θα πρέπει να αντιληφθεί και μάλιστα έγκαιρα, ότι το πέρασμα από τον «νεοπλουτισμό» στην συντήρηση, όταν δε γίνεται ομαλά και με στοιχειώδη ποδοσφαιρική (και όχι μόνον) λογική, οδηγεί σε τελείως λάθος δρόμο.
Ναι, να αφοριστεί και να καταδικαστεί η μέχρι χθες απαράδεκτη και αυτοκαταστροφική επίδειξη νεοπλουτισμού -άσχετα αν και ο ίδιος έχει μεγάλη ευθύνη σε αυτό-, αλλά το να φτάσουμε από την μια άκρη στην άλλη, αιφνιδιάζοντας τους πάντες και υποβαθμίζοντας την ανάγκη της ενίσχυσης ενός «κατακρεουργημένου» ρόστερ, είναι κάτι που δε δικαιολογείται. Ιδιαίτερα από τους φίλους του ΠΑΟΚ, οι οποίοι αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη ελπίζουν ότι κάτι θα αλλάξει, έστω και την τελευταία στιγμή.