Από το ντεμπούτο στη Σούπερ Λιγκ στην... πρόκληση της Ιταλίας
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΧΑΡΙΖΑΚΛΗ
Η φράση «Η Ελλάδα διώχνει τα παιδιά της» είναι συνηθισμένη όταν μιλάμε για μετανάστευση νέων ανθρώπων σε άλλες χώρες της Ευρώπης για ένα καλύτερο αύριο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μιλάμε για μετανάστευση, αλλά για μετακίνηση τερματοφύλακα σε γειτονική χώρα για ένα καλύτερο ποδοσφαιρικό «αύριο».
Ο Αλέξανδρος Σαφαρίκας είναι ένας 19χρονος ποδοσφαιριστής με καταγωγή από τη Βέροια που αγωνίζεται πλέον στην Ιταλία. Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε την τελευταία αγωνιστική της σεζόν 2016-2017 με την ομάδα της Ημαθίας, να αγωνιστεί βασικός κάτω από τα δοκάρια. Ηταν ο αγώνας με την Ξάνθη όταν ο Αλέξανδρος πήρε το βάπτισμα του πυρός, στο μοναδικό του παιχνίδι στη Σούπερ Λιγκ. Επειτα η Βέροια υποβιβάστηκε και εκείνος συνέχισε την καριέρα του στην Λάρισα. Στην ομάδα του κάμπου δεν πήρε τις ευκαιρίες που ήθελε στην πρώτη ομάδα, αγωνίστηκε σε περίπου 15 παιχνίδια με την δεύτερη ομάδα για να πάρει παιχνίδια στα πόδια του αλλά ένιωθε πως θέλει κάτι διαφορετικό. Του πρότειναν να παραχωρηθεί δανεικός στην Ιωνικό αλλά εκείνος αρνήθηκε και έψαξε την τύχη του στη γείτονα χώρα.
Ενας φίλος του πατέρα του, ο κ.Παναγιώτης Δομοτζόγλου, μίλησε μαζί του για να ταξιδέψει στην Ιταλία χωρίς να έχει συμφωνήσει με κάποια ομάδα. Τελικά κατάφερε να βρει συμβόλαιο στη Serie D, στην Λέκκο, μια ομάδα της Βόρειας Ιταλίας που εδρεύει μόλις 40 χιλιόμετρα από το Μιλάνο. Το Metrosport.gr μίλησε μαζί του και μοιράστηκε μαζί μας όλα όσα έγιναν το τελευταίο τρίμηνο που βρίσκεται στον ιταλικό Βορρά.
Αναλυτικά όσα μας είπε:
«Ηρθα αρχές Αυγούστου στο Μιλάνο και δοκιμάστηκα σε δύο φιλικά με την Μποργκοζέζια (ομάδα Δ Εθνικής). Μου έκαναν πρόταση αλλά περίμενα κάτι καλύτερο, έτσι ήρθε η πρόταση από τη Λέκο. Ηταν για συμβόλαιο ενός χρόνου. Δεν το σκέφτηκα ιδιαίτερα, ειδικά από τη στιγμή που μου είπαν πως με θέλουν για πρώτο τερματοφύλακα. Είχα την ευκαιρία να πάω και σε μεγαλύτερη κατηγορία αλλά ως δεύτερος και εγώ ήθελα να παίζω. Το επίπεδο εδώ είναι ημι-επαγγελματικό, αλλά η ομάδα μου πληρώνει σπίτι, έχω κανονικά συμβόλαιο. Σαν πρωτάθλημα είναι καλό, μοιάζει με την Β Εθνική, όμως εδώ ασχολείται ο κόσμος. Να φανταστείτε πως στο γήπεδο έχουμε 1.500 φιλάθλους σε κάθε παιχνίδι, ενώ αρκετοί έρχονται και στα εκτός. Παίζουμε στον πρώτο όμιλο της Serie D, είμαστε στην πρώτη θέση με 7 νίκες και 1 ισοπαλία».
-Ηταν δύσκολο να προσαρμοστείς και να κερδίσεις θέση βασικού;
«Ηρθα αργά στην ομάδα και στις πρώτες πέντε αγωνιστικές δεν έπαιξα. Πήρε την ευκαιρία μου στο Copa Italia D, όπου παίξαμε με τη Μάντοβα (1-1) και αποκλείστηκαμε στα πέναλτι με 4-5. Επειτα, έπαιξα στα τρία τελευταία ματς πρωταθλήματος, όπου έχουμε 3 νίκες και δεν έχω δεχθεί γκολ. Η προσαρμογή μου δεν ήταν δύσκολη, έμαθα τα βασικά ιταλικά για να μπορώ να συνεννοηθώ στην προπόνηση αλλά θα πρέπει να μάθω καλύτερα τη γλώσσσα».
-Τι σχέσεις έχεις με τους συμπαίκτες σου; Ποιος σε βοήθησε να προσαρμοστεί;
«Εχει έναν Ισπανό, είναι ο μοναδικός ξένος εκτός από μένα. Κάνω αρκετή παρέα μαζί του. Είναι ο άνθρωπος που με πλησίασε από την πρώτη στιγμή για να με βοηθήσει να προσαρμοστώ, μιλάει αγγλικά και ελληνικά. Μαζί πηγαίνουμε αρκετές βόλτες, είναι αρκετά χρόνια εδώ και ξέρει τις περιοχές. Πηγαίνουμε στο Μιλάνο που είναι μόλις μισή ώρα με το αυτοκίνητο».
-Τι σκέφτηκες όταν ήρθε η πρόταση από την Λέκκο;
«Οταν είναι μια καλή ευκαιρία, η ομάδα έχει καλούς παίκτες, έχει στόχο να ανέβει, για αυτό την επέλεξα. Κάνουμε καθημερινά προπόνηση παρότι το επίπεδο δεν είναι επαγγελματικό, έχουμε ανάλυση του αντιπάλου σε βίντεο, γενικά υπάρχει μεγάλη οργάνωση. Ο πρόεδρος είναι κοντά στην ομάδα αλλά δεν ασχολείται με το αγωνιστικό. Δεν υπάρχει εδώ η νοοτροπία είσαι μικρός δεν θα παίξεις, αν είσαι καλός θα παίξεις και αυτό μου αρέσει. Το γήπεδο έχει πλαστικό χλοοτάπητα τελευταίας γενιάς, είναι σαν φυσικό, το κλίμα δεν βοηθάει και γι΄αυτό φέτος τον 15 Αύγουστο τον τοποθέτησαν. Είχα ενθουσιασμό να παίξω σε μια ομάδα που στοχεύει στην άνοδο, είναι μια νέα πρόκληση, οι συμπαίκτες με βοηθάνε να προσαρμοστώ και η ομάδα δεν έχει κανένα οικονομικό θέμα».
Η στήριξη των γονιών και η καθημερινότητα στο Λέκκο
-Οι γονείς σου πως το πήραν όταν είπες ότι θα πας στην Ιταλία;
«Οι γονείς μου στηρίζουν τις αποφάσεις μου. Εξάλλου έχουν σπουδάσει στην Ιταλία και οι δύο, ο μπαμπάς μου μαθηματικός και η μαμά γεωπόνος. Εδώ γνωρίστηκαν, οπότε ξέρουν πως είναι τα πράγματα στην Ιταλία και πίστεψαν πως είναι καλό για μένα και την καριέρα μου».
-Πως είναι η καθημερινότητα στο Λέκκο;
«Οι προπονήσεις είναι στις 3 το μεσημέρι. Συνήθως μετά έξτρα πρόγραμμα με τον προπονητή τερματοφυλάκων και δύο φορές διπλή προπόνηση γιατί κάνουμε γυμναστήριο. Μετά από την προπόνηση, μπορεί να πάω κάποια βόλτα στην πόλη ή σε κάποια γειτονική πόλη αλλά μου αρέσει να κάθομαι και στο σπίτι. Δεν είχα θέμα προσαρμογής».
-Οι φίλαθλοι πως σε αντιμετωπίζουν;
«Οταν είμαι πίσω από την εστία, με πειράζουν λέγοντας μου Portiere Greco. Δεν έχουν πρόβλημα οι οπαδοί που είμαι ξένος. Και αν με δουν έξω θα με χαιρετίσουν, θα κάνουν πλάκα. Είναι αλλιώς τα πράγματα εδώ».
