Τα είδατε αγαπητοί; Αυτοί που θα έπαιζαν, θεωρητικά, στον τελικό, θα τον δουν από τα σπίτια τους στην τηλεόραση. Μετά τους φοβερούς και τρομερούς Σέρβους, είπαν χθες “αντίο” στο Παγκόσμιο Κύπελλο του μπάσκετ και οι ακατανίκητοι Αμερικάνοι, που είναι κι αυτοί “φορτωμένοι” με μπόλικο ταλέντο αλλά έχασαν από τους Γάλλους, που διαθέτουν ομάδα, όχι μόνο με το όμικρον αλλά με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Τους Γάλλους, που πέντε-έξι φορές φάνηκε να “λυγίζουν” στα come back των Αμερικάνων, αλλά άντεξαν και στο τέλος τους πάτησαν, στην κυριολεξία, κάνοντας τρικούβερτο πάρτι με δέκα πόντους διαφορά.
Οταν ΗΠΑ και Σερβία δεν φτάνουν καν στους 4, ενώ είναι γεμάτες από παίκτες του ΝΒΑ, από πού κι ως πού να έχουμε εμείς απαίτηση από την Εθνική Ελλάδας να πάει τελικό και να το πάρει κιόλας, με έναν μόνο Ατεντοκούνμπο; Τον είχαμε σηκώσει πολύ ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων, αλλά γι’ αυτό φταίμε εμείς και όχι η ομάδα. Στο κάτω-κάτω, η ομάδα ένα λάθος έκανε μόνο και το πλήρωσε πολύ ακριβά. Την “αυτοκτονία” με τη Βραζιλία. Αν διαθέταμε καλύτερο κόουτς και κάποιους παίκτες σε σταθερά καλή απόδοση και όχι με χτυπητά σκαμπανεβάσματα, σίγουρα θα είχαμε καλύτερη τύχη. Αλλά, με συγχωρείτε, θα ήταν φοβερά δύσκολο να φτάσουμε όχι στον τελικό, αλλά ακόμη και στους τέσσερις, διότι σ’ αυτή τη διοργάνωση υπάρχουν αληθινά σπουδαίες ομάδες. Οπως και η Αυστραλία, η οποία πέταξε έξω την ευχάριστη έκπληξη που λεγόταν Τσεχία και πάει τώρα να συναντήσει στον ένα ημιτελικό την Ισπανία, ενώ στον άλλο θα γίνει μάχη μεταξύ Αργεντινής και Γαλλίας.
Ξέροντας πλέον τους τέσσερις, το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: Επικράτησαν οι πιο σοβαρές και οι πιο καλά δουλεμένες ομάδες. Πολλές διέθεταν μεγάλους παίκτες με ταλέντο και παίκτες που κάνουν καριέρα στο ΝΒΑ, αυτές, όμως, οι τέσσερις έδειξαν πνεύμα νικητή. Είχαν “χημεία”, έβγαλαν τη δουλειά που έκαναν κόουτς και παίκτες και βάδισαν πάνω σε έναν συγκεκριμένο δρόμο, με συγκεκριμένο προσανατολισμό και στοχευμένη στρατηγική, τομείς στους οποίους προφανώς υστερούσε η δική μας Εθνική ομάδα. Κορυφαίο παράδειγμα η Τσεχία, η οποία ήρθε από το πουθενά, αλλά με ένα σταθερό σύνολο, το οποίο δούλευε μεθοδικά τα τελευταία χρόνια.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport