Ο Απόλλων στο τέλος του πρώτου γύρου του Πρωταθλήματος έφτασε να μην είναι πρώτος κι αυτό σίγουρα αδικεί πάνω απ' όλα τον ίδιο του τον εαυτό και την προσπάθειά του. Διότι με 14/15 παιχνίδια και έχοντας κερδίσει εκτός έδρας όλους τους βασικούς του αντιπάλους, θα μπορούσε ήδη να έχει καθαρίσει την άνοδο.
Προφανώς η υπόθεση αφαίρεσης των έξι βαθμών για τη συμμετοχή του Μένκα στην πρεμιέρα είναι αυτή που ευθύνεται κατά κύριο λόγο για το ότι ο Απόλλων έχασε αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα από τους αντιπάλους του. Αν αυτοί οι βαθμοί υπήρχαν, το έργο των κοκκινόμαυρων θα έμοιαζε ευκολότερο και ίσως ούτε οι ίδιοι οι αντίπαλοί του δε θα πίστευαν ότι θα μπορούσαν να τον ανταγωνιστούν πλέον.
Γράψαμε και σε προηγούμενο άρθρο μας ότι ανεξάρτητα αν δεν κάνει καλό στο ποδόσφαιρο οι αγώνες να κρίνονται στις δικαστικές αίθουσες και αν νομικά επρόκειτο για μία «θολή» υπόθεση, η ευθύνη για αυτήν την περιπέτεια βαρύνει πρωτίστως τον Απόλλωνα, που έδωσε... δικαιώματα.
Tο νομικό τμήμα των κοκκινόμαυρων πρέπει να δώσει εξηγήσεις για δύο βασικά ζητήματα: Το πρώτο έχει να κάνει με το ότι δεν προέβλεψε έστω την 1% πιθανότητα να γίνει ένσταση σε ενα παιχνίδι που η ομάδα διέλυσε τον αντίπαλό της με 4-2 και που δε χρειαζόταν καν το ρίσκο χρησιμοποίησης περισσοτέρων παικτών.
Το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει με την εκ των υστέρων διαχείριση, δηλαδή γιατί μερικές μέρες μετά την ένσταση ο Μένκα έκανε δήλωση στη FIFA ότι προτιμά την εθνική Ελλάδας. Μια κίνηση που, ακόμη κι αν το δίκιο αποδεικνυόταν πως ήταν με το μέρος του Απόλλωνα, έμοιαζε με ομολογία ενοχής. Εγκριτοι νομικοί μας ανέφεραν επί μέρες ότι η υπερασπιστική γραμμή του Απόλλωνα έπρεπε να στηριχθεί στο έννομο συμφέρον, από τη στιγμή που η άμεσα θιγόμενη ομάδα του Βατόλακκου δεν έκανε ένσταση.
Το αποτέλεσμα, λοιπόν, λέει ότι νομικά ο Απόλλων ηττήθηκε, στη «γέννηση» της υπόθεσης, αλλά και στη διάρκειά της, ανεξάρτητα αν πράγματι το ηθικό του πράγματος θα ήταν ένα Πρωτάθλημα να μην κριθεί εξωαγωνιστικά. Παράλληλα, όταν το σύστημα κυνηγά μία ομάδα, αυτή οφείλει να είναι διπλά προσεκτική.
Στο... αγωνιστικό γήπεδο βέβαια ο Απόλλων δεν παίζεται. Είναι ως τώρα ακαταμάχητος δείχνοντας στον πρώτο γύρο ότι υπέρέχει από όλους. Η δουλειά που γίνεται αποδίδει 100% και το παραδέχονται άπαντες, φίλοι και εχθροί. Το κρίσιμο ζήτημα έχει να κάνει, συνεπώς, με την πολύπλευρη προστασία αυτής της μεγάλης προσπάθειας και επένδυσης στην οποία προχωρά τους τελευταίους μήνες η οικογένεια Καλαϊτζίδη.
Τους τρόπους αυτής της πολύπλευρης προστασίας τους γνωρίζει μονάχα αυτή και οι Απολλωνιστές δείχνουν εμπιστοσύνη στις κινήσεις που γίνονται, πιστεύοντας ότι η αξία αυτή θα αποδειχθεί περίτρανα στο γήπεδο. Ο Απόλλων οφείλει απ' όλες τις πλευρές να είναι καλά οχυρωμένος κι αυτό θέλουν οι φίλαθλοί του.
Να απαντά με πράξεις σε ό,τι τον πολεμά και να απομακρύνει ό,τι τον εκθέτει. Διότι το να μην έχεις την καλύτερη ομάδα και να μην ανεβαίνεις αντέχεται. Το να έχεις την καλύτερη και να μην ανεβαίνεις, δεν αντέχεται με τίποτα. Κανείς δε θέλει να το σκέπτεται.
ΥΓ1: Η πληροφορία για ενδιαφέρον της Δόξας για τον Ν΄Λουντούλου, έφτασε στα αυτιά μας πρώτα από τη Δράμα. Διασταυρώσαμε ότι πράγματι υπήρξε τηλεφώνημα από άνθρωπο που εκπροσωπούσε τη Δόξα και το δημοσιεύσαμε. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
ΥΓ2: Ο Απόλλων άρχισε να ενοχλεί, αλλά και να έχει… μέλι. Λογικό λοιπόν το «ενδιαφέρον» πολλών για τα τεκταινόμενα, αλλά για ποιο λόγο άραγε;
ΥΓ3: Ο χειμώνας θα είναι δύσκολος και το παρασκήνιο δίνει και παίρνει. Το ζήτημα είναι να μην επιτρέψει κανείς να επηρεαστεί το αγωνιστικό (κλειστά αυτιά απ’ όλους), να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις για να προστατευθεί η φετινή προσπάθεια, αλλά και να μη χαθεί η ψυχραιμία.
