Κάποιοι πάλεψαν και τα κατάφεραν, άλλοι πάλι πάλεψαν άλλα έπεσαν μαχώμενοι. Θεός, ημίθεος, δυνατός,αδύναμος... Δεν υπάρχουν τέτοιες λέξεις όταν μιλάμε για καρκίνο. Είναι η πιο ισχυρή αρρώστια που μπορει να «χτυπήσει» σε κάποιον. Και δυστυχώς τις περισσότερες φορές έρχεται απροειδοποίητος.
Ο προπονητής της Σεβίλης λοιπόν χθες Εντουαρντ Μπερίσο μπήκε χθες σε μια λίστα ποδοσφαιριστών και προπονητών που ο καρκίνος τους χτύπησε την πόρτα. Και δυστυχώς είναι μια λίστα με πολλά ονόματα ανθρώπων με ορισμένους από αυτούς να τα καταφέρνουν ενώ άλλους όχι.
1. Τίτο Βιλανόβα
'Εμοιαζε αναπόφευκτο. Σκληρό μεν, ωστόσο πραγματικό. Ο Τίτο Βιλανόβα ήταν επί χρόνια συνεργάτης του Πέπε Γκουαρντιόλα. Στις 22 Νοεμβρίου του 2011 διαγνώστηκε με καρκίνο στην καρωτίδα και ξεκίνησε θεραπεία. Η Μπαρτσελόνα του εμπιστεύτηκε τη θέση του πρώτου προπονητή τον Απρίλιο του 2012, ωστόσο η ασθένεια επέστρεψε πιο δυνατή τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, 13 μήνες μετά την αρχική διάγνωση. Ο Βιλανόβα υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία και ακτινοβολία και τέλος Μαρτίου επέστρεψε στη θέση του. Το καλοκαίρι θα παραιτηθεί από τον πάγκο των Καταλανών, η κατάστασή του επιδεινώνεται συνεχώς και τα νέα στις 25 Απριλίου του 2014 θα σοκάρουν τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Σε ηλικία 46 ετών θα φύγει από τη ζωή.
2. Άνχελ Πεντράθα
Το 2008 δούλεψε στη χώρα μας και στον Ηρακλή. Την επόμενη χρονιά θα αναλάμβανε την τεχνική ηγεσία του Πανσερραϊκού και τότε ήταν που για πρώτη φορά έμαθε τα νέα. Ο Άνχελ Πεντράθα διαγνώστηκε με καρκίνο και επέστρεψε στην πατρίδα του προκειμένου να ξεκινήσει θεραπείες. Δεν εγκατέλειψε την προπονητική και δούλεψε στην Ατλέτικο Μπαλεάρες και σε εκείνη που έμελλε να είναι η τελευταία του ομάδα, την Hospitalet. Τον Οκτώβριο του 2010 απολύθηκε από τον σύλλογο και στις 8 Ιανουαρίου του 2011, μόλις στα 48 του χρόνια, θα φύγει από τη ζωή.
3. Έρικ Αμπιντάλ
Ίσως να είναι υπερβολικό, ίσως να είναι ακραίο και αλαζονικό, όμως χρειάζονται ορισμένες φορές οι ακρότητες προκειμένου να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση του ανθρώπινου είδους απέναντι στην επάρατη νόσο. Ο Έρικ Αμπιντάλ είναι το παράδειγμα που χρειάζεται οποιοσδήποτε καλείται να δώσει μια τέτοια μάχη. Είναι ο ποδοσφαιριστής που έκανε… πλάκα στον καρκίνο και έχει κατορθώσει να νικήσει δύο φορές την ύπουλη ασθένεια.
Στις 15 Μαρτίου του 2011 διαγνώστηκε με όγκο στο συκώτι, υποβλήθηκε σε επέμβαση και στις 28 του ίδιου χρόνου έπαιξε στον τελικό του Champions League και σήκωσε το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης. Ο καρκίνος είχε νικηθεί, αλλά είχε αφήσει τα σημάδια του. Στις 15 Μαρτίου του 2012 ο Αμπιντάλ έπρεπε να υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος. Γύρισε σπίτι του δύο μήνες μετά και τον Δεκέμβριο έπαιξε ξανά ποδόσφαιρο. Τον θαυμάσαμε και στην Ελλάδα με τη φανέλα του Ολυμπιακού, πριν αποφασίσει να παίξει στη Μονακό και να κλείσει εκεί την καριέρα του.
4. Σέρχιο Αραγονέσες
Μια γεμάτη καριέρα στα γήπεδα της Primera Division. Τενερίφη, Χετάφε, Ατλέτικο Μαδρίτης, Έλτσε, Νουμάνθια και το φινάλε το 2015 στην άσημη Μαρίνο. Είχε σημασία; Καμία, αν ρωτήσετε τον Σέρχιο Αραγονέσες, ο οποίος κατάφερε να παίζει μέχρι τα 38 του χρόνια έχοντας αποκρούσει δύο φορές τον καρκίνο! Το 2005 ανακάλυψε ότι πάσχει από καρκίνο των όρχεων και χρειάστηκε να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία. Νίκησε μόνο και μόνο για να δώσει την ίδια μάχη μερικά χρόνια αργότερα και να νικήσει και δεύτερη φορά.
«Η σκέψη ότι θέλω να δω το γιο μου να μεγαλώνει ήταν εκείνη που με κράτησε σε όλες τις δύσκολες στιγμές», εξομολογήθηκε.
5. Εντγκάρδο Πρατόλα
Το όνομά του προστίθεται σε εκείνους που δεν τα κατάφεραν, η φωτογραφία του μπαίνει σε ασπρόμαυρο φόντο. Ο Αργεντινός αμυντικός της Εστουντιάντες ήταν 31 ετών όταν διαγνώστηκε με καρκίνο στο έντερο το 2000. Πάλεψε με την ασθένεια, γύρισε στο γήπεδο για να φορέσει μια τελευταία φορά τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας και αγωνίστηκε στις 11 Μαρτίου του 2001 στο πρωτάθλημα της Αργεντινής. Ο Πρατόλα υποβλήθηκε σε πάρα πολλές χειρουργικές επεμβάσεις, ωστόσο το μοιραίο δεν αποφεύχθηκε και στις 27 Απριλίου του 2002 έφυγε από τη ζωή.
6. Λανς Άρμστρονγκ
Πριν γίνει το σύμβολο του θανάτου ήταν το σύμβολο της ζωής. Ήταν τα κίτρινα βραχιόλια που όλοι ήθελαν να φοράνε, ήταν το να ζεις δυνατός (σ.σ. Livestrong) κόντρα σε ό,τι μπορεί να φέρει η ζωή στο δρόμο σου. Και η ζωή είχε φέρει στο δρόμο του Λανς Άρμστρονγκ μια από τις χειρότερες μορφές καρκίνου. Τον Οκτώβριο του 1996 διαγνώστηκε με καρκίνο στους όρχεις και μεταστάσεις σε εγκέφαλο, πνεύμονες και υπογάστριο. Οι πιθανότητες επιβίωσής του ήταν στο 50%, ωστόσο όχι μόνο επέζησε, αλλά επέστρεψε στην ποδηλασία δύο χρόνια μετά και κατάφερε να κερδίσει εφτά φορές τον περίφημο «Κύκλο της Γαλλίας».
Όλοι οι τίτλοι τού αφαιρέθηκαν μετά τις αποκαλύψεις για το ντόπινγκ.
7. Μάρκος Αντόνιο
Γεννημένος στις 25 Μαΐου του 1983, ο Μάρκος Αντόνιο βρίσκεται στη Μαλαισία και συνεχίζει να απολαμβάνει το ποδόσφαιρο. Ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που πέρασαν ποτέ από τον ΠΑΟΚ (σ.σ. όπως τον περιγράφουν πολλοί συμπαίκτες του) άρχισε να νιώθει ενοχλήσεις στο σώμα του ενώ ήταν ακόμα στον δικέφαλο του βορρά. Αργότερα, το πρόβλημα εντοπίστηκε στο λαιμό και η διάγνωση ήρθε τον Απρίλιο του 2009. Καρκίνος του λάρυγγα και άμεση χειρουργική επέμβαση.
8. Γιόνας Γκουτιέρες
«Είμαι ζωντανός ξανά, πιο ζωντανός απ’ όσο ήμουν ποτέ πριν στη ζωή μου». Οι στίχοι από ένα τραγούδι του Έμινεμ μπορεί να ήταν αδιάφοροι στον Γιόνας Γκουτιέρες, αν δεν ήταν τόσο ρεαλιστικοί. Από τον Μάιο του 2013 ως τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ο Αργεντινός μέσος άκουσε δεκάδες λανθασμένες διαγνώσεις, μέχρι να αποκαλύψει ένας υπέρηχος το μέγεθος του προβλήματος. Είχε προσβληθεί με καρκίνο των όρχεων και αποφάσισε άμεσα την αφαίρεση του αριστερού, προκειμένου να νικήσει την ασθένεια. Ένα χρόνο μετά οι μεταστάσεις στους λεμφαδένες και το συκώτι τον ανάγκασαν να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες. Βγήκε από το νοσοκομείο στις 3 Νοεμβρίου του 2014, έπαιξε ξανά ποδόσφαιρο στις 4 Μαρτίου του 2015 και μέχρι σήμερα συνεχίζει να είναι νικητής.
9. Τζορτζ Καρλ
Ένας από τους πιο εμβληματικούς προπονητές στο ΝΒΑ και ένας από τους εννέα που έχουν κερδίσει περισσότερα από 1.000 παιχνίδια στο πρωτάθλημα. Ο Τζορτζ Καρλ είναι ανενεργός από τις 15 Απριλίου του 2016, όταν απολύθηκε από το Σακραμέντο μόλις ένα ματς πριν συμπληρώσει τα 2.000 και έφυγε από τον μαγικό κόσμο με ρεκόρ 1175 νίκες και 824 ήττες. Η σπουδαιότερη νίκη του, ωστόσο, ήταν το 2005 όταν σε ηλικία 54 ετών διαγνώστηκε με καρκίνο στον προστάτη. Υποβλήθηκε σε επέμβαση στις 27 Ιουλίου και επέστρεψε στον πάγκο των Ντένβερ Νάγκετς μέσα στους επόμενους μήνες.
10. Έρικ Σαντό
Μέχρι τώρα υπήρχαν όσοι νίκησαν τον καρκίνο και συνέχισαν την καριέρα τους και όσοι, δυστυχώς, έχασαν τη μάχη. Ο Έρικ Σαντό είναι μια κατηγορία μόνος του, έστω και ελάχιστοι γνωρίζουν το όνομά του. Η δική του διάγνωση έγινε στο χειρότερο δυνατό χρονικό σημείο. Τον Ιούλιο του 2008, ένα μήνα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο, έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο των όρχεων. Ο Αμερικανός κολυμβητής αποφάσισε να πέσει στην πισίνα και να υποβληθεί σε επέμβαση αφαίρεσης μετά τους αγώνες. Κατόρθωσε να κάνει ατομικό ρεκόρ στην πεταλούδα και να συμμετάσχει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.
11. Στίλιαν Πετρόφ
Η καριέρα του τελείωσε άδοξα. Και παρότι προσπάθησε πέρυσι να επιστρέψει ήταν πολύ αργά για να βρεθεί στο επιθυμητό για τον ίδιο επίπεδο. Η Σέλτικ και η Άστον Βίλα ήταν τα λιμάνια του και ο Στίλιαν Πετρόφ αποχώρησε από την ενεργό δράση το 2013, αφού επί ένα χρόνο έδωσε μάχη και νίκησε τη λευχαιμία. Η διάγνωση έγινε στις 30 Μαρτίου του 2012, με σύμπτωμα τον υψηλό πυρετό που ανέβασε και η οξεία μορφή της ασθένειες δεν άφηνε περιθώριο για σκέψεις. Πέντε μήνες μετά υπήρξαν τα πρώτα ενθαρρυντικά μηνύματα και ο Πετρόφ θα προχωρούσε στο να αναρρώσει τελείως.
Δυστυχώς η λίστα με ανθρώπους που πέθαναν απο καρκίνο είναι πολύ μεγαλύτερη και θα μπορούσε να είναι ακόμα και ατελείωτη.
