Ένας από τους κορυφαίους λυρικούς ποιητές της Ρωμαϊκής εποχής, ο Οράτιος, είχε πει το περίφημο σε δύσκολους καιρούς της : "…Nil desperandum...". "Ποτέ μην απελπίζεσαι", ελληνιστί! Η απελπισία - βλέπετε - βλάπτει σοβαρά την υγεία. Εάν λοιπόν, κι εφ' όσον (κατά πως φαίνεται) ο "δικέφαλος" βυθίζεται σε αυτήν... Μετά το κτύπημα της μοίρας - επειδή περί τέτοιου πρόκειται - με το "νοκ ητάουν" του "πρίγκιπα του Αλεκσάνταρ; Κακό των κεφαλών του!
Λίγο πολύ κι οι περίφημοι "Desparados" στις ταινίες western κι οι "Desperate wives" στο σίριαλ της τηλεόρασης... Happy End δεν έζησαν! Κακό τέλος είχαν, κατά κανόνα, όλοι τους...
Που θέλουμε, να φθάσουμε; Στην ατσάλινη ψυχολογία την οποία είχε κι έχει τώρα πολύ περισσότερο ανάγκη ο ΠΑΟΚ. Τέτοια ψυχολογία η οποία όπως το μεταλλο της, όσο κτυπιέται, τόσο να δυναμώνει. Κι αυτή η ψυχολογία είναι το "άλφα και το ωμέγα" (και) στο ποδόσφαιρο. Αυτή τη μικρή ομάδα, μεγάλη. Τη μεγάλη, μεγαλύτερη. Και τη μεγαλύτερη, μέγιστη.
Η Μπαρτσελόνα δηλαδή, είναι μία ομάδα 6 κλάσεις (υποθέτουμε γκολ/κλάση) πάνω από την Παρί στο "Καμπ Νου"; Κι η Παρί είναι 4 πάνω στο "Παρκ ντε Πρενς"; Άρα 6-4=2 κι έτσι προκρίθηκε η Μπαρτσελόνα; Αστεία πράγματα. Στο Παρίσι , οι Ισπανοί πήγαν με χάρτινη ψυχολογία και με χάρτινη ψυχολογία πήγαν οι Γλλοι στη Βαρκελώνη.
"Μπάλα παίζει το σώμα και το μυαλό αλλά κουμάντο κάνει η ψυχή". Γκιούλα Λόραντ. Χριτς., χρατς...
Ως εκ τούτων, η (νέα...) πισώπλατη μαχαιριά στον "δικέφαλο" της ατυχίας πρέπει να γίνει μπούμερανγκ εναντίον της. Πως παθιάζοντας και πορώνοντας ομάδα και κόσμο του ΠΑΟΚ. Τεράστιο το κενό του φορμαρισμένου (οι κάνες των πιστολιών ακόμη καπνισμένες είναι) φορ αλλά... Ο ΠΑΟΚ πάλι με 11 εναντίον 11 θα παίξει την Κυριακή κόντρα στον εντυπωσιακό εφέτος, Πανιώνιο. Απλά, η στήριξη εαυτών κι αλλήλων στην ομάδα (για τον κόσμο αυτό είναι διαχρονικά δεσπόζουσα αρχή του) καθίσταται πλέον, πρώτη προτεραιότητα. Μία ομάδα … Ομάδα, έτσι; Μία ομάδα λοιπόν, είναι ένα σύνολο. Κι ο ΠΑΟΚ ως τέτοια ομάδα εξελίσσεται!
Τι θα πει έλειπε ο Κάνιας; Τι θα πει θα λείπει ο Πρίγιοβιτς; Δεν είναι δικαιολογία. Εάν ήταν, θα έπρεπε οι υπόλοιποι να κόβουν μπουκιές από το ψωμί τους και να το δίνουν στους απόντες, όταν είναι παρόντες! Διαφωνείτε;