Η πιο μεστή έως τα χθες αγωνιστική παρουσία του Ηρακλή σημειώθηκε σ ΄ένα εκτός έδρας παιχνίδι και η νίκη ασφαλώς ήρθε ως επιστέγασμα αυτής της παρουσίας.
Οι «μελλοθάνατοι», για όλους μας ομολογώ, επιτέλους χθες ενεργώντας με θράσος, ομαδικότητα και γαμώτο πήραν ένα πολύτιμο διπλό, κραυγάζοντας με την αγωνιστικότητά τους ένα βροντερό «παρών» στη ζωή και τη συνέχεια. Το τελικό 2-0 υπήρξε, πέραν της ψυχωμένης αντίδρασης, αποτέλεσμα σύμπνοιας παικτών και προπονητή. Ο Σάββας Παντελίδης, ενθυμούμενος την ταλαιπωρία του Κούρου από τον Σαρπόνγκ έβαλε τον Σαραμαντά δεξί μπακ, ο οποίος και τον περιόρισε σημαντικά. Παράλληλα, όταν αντιλήφθηκε πως ο Λουκίνας δεν απέδιδε τα αναμενόμενα τον αντικατέστησε έγκαιρα, βάζοντας τον Πασά στην κορυφή, ο οποίος αν και ολιγώρησε σε σημαντική φάση για γκολ εντούτοις ήταν πιο δραστήριος κι ήταν εκείνος που πάσαρε στον Γροντή για να πετύχει το καταπληκτικό πρώτο γκολ (δικό του και της ομάδας) του Ηρακλή. Να σημειωθεί πως ο αγώνας είχε αρκετό ενδιαφέρον από την άποψη των προσπαθειών εκατέρωθεν για τη νίκη. Οι ευκαιρίες ήταν πολλές μπροστά από τις δύο εστίες, αφού η αδυναμία και των δύο ομάδων στο ανασταλτικό κομμάτι δεν ήταν δα και η καλύτερη.
Οι κυανόλευκοι άγγιξαν πολλές φορές το γκολ και το πέτυχαν στο 81′. Η συνέχεια αναμενόταν πιεστική από πλευράς Βέροιας, αλλά οι κυανόλευκοι διαχειρίστηκαν σωστά το παιχνίδι και θα μπορούσαν από το 86′ να ασφαλίσουν το τρίποντο, αν ο Λεοζίνιο ήταν πιο προσεκτικός. Ο Βραζιλιάνος πάντως στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων διπλασίασε το σκορ με πέναλτι, το οποίο κέρδισε ο ίδιος από τον Μπαλάφα. Συγκινητική η τεράστια αγκαλιά παικτών τεχνικού επιτελείου στο τέλος του παιχνιδιού και ο χαιρετισμός στους ελάχιστους ταξιδευτές που τους συμπαραστάθηκαν. Η αρχή έγινε. Οι παίκτες στάθηκαν στο ύψος τους και μένει να πράξουν το ίδιο οι τέλος πάντων διοικούντες, για να υπάρξει συνέχεια.