Ο Ράζβαν Λουτσέσκου καλείται να λειτουργήσει ως ασφαλιστική δικλείδα. Από την μια πρέπει να διασφαλίσει ότι δεν θα φύγει κανένας από τους παίκτες που αποτελούν τον βασικό κορμό του ΠΑΟΚ κι από την άλλη να σταθεί συνεπής στην αρχή ότι «όλοι πωλούνται και όλοι αγοράζονται». Ή για να το πάμε λίγο πιο κάτω «ο ΠΑΟΚ δεν πρόκειται ποτέ να σταθεί εμπόδιο στην καριέρα κανενός ποδοσφαιριστή του».
Όλα αυτά για έναν προφανή σκοπό. Είναι γνωστό ότι ο ΠΑΟΚ ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα τα τελευταία χρόνια από την τακτική «ράβε ξήλωνε». Κάθε καλοκαίρι έφευγε μια ντουζίνα ποδοσφαιριστών κι αγοραζόταν άλλοι τόσοι. Οι συνέπειες είναι γνωστές. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν προλάβαιναν να προσαρμοστούν ενώ άλλοι γινόταν θυσία στον βωμό της αλλαγής προπονητού.
Αλλαγές προπονητών σαν τα πουκάμισα και παίκτες που έφευγαν κι ερχόταν, συνέθεταν το σκηνικό όπου εκατομμύρια του Ιβάν Σαββίδη όχι μόνο δεν έπιαναν τόπο αλλά πετιόταν στην χωματερή της Τούμπας προς δόξαν της ανοργανωσιάς αλλά και των επιτήδειων. Ο Σαββίδης πλήρωνε, κάποιοι θησαύριζαν και ο ΠΑΟΚ ήταν υποδεέστερος του μπάτζετ του.
Τώρα ο Λουτσέσκου ξέρει ότι τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι η παρουσία του για δεύτερη συνεχή χρονιά. Δεν υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο. Αυτό που μένει είναι οι ποδοσφαιριστές. Να διασφαλιστεί ότι ποδοσφαιριστές που θεωρούνται βασικοί κι απαραίτητοι για τον ΠΑΟΚ της επόμενης μέρας να παραμείνουν στην Τούμπα. Πάση θυσία και με κάθε κόστος.
Άλλωστε ο ΠΑΟΚ δεν έχει οικονομικό πρόβλημα. Η παρουσία του Σαββίδη προσφέρει τα καλύτερα εχέγγυα. Αυτό που έχει ανάγκη είναι η οργάνωση και η πρόοδος βήμα-βήμα.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει να γίνουν μετρημένες προσθήκες κι από την άλλη παίκτες που ο Λουτσέσκου θεωρεί αναγκαίους να μείνουν. Αρκεί να το θέλουν και οι ιδιοι. Τα υπόλοιπα είναι θέμα του Ιβάν Σαββίδη. Πάντα με τη μεσολάβηση του Ράζβαν Λουτσέσκου.
