Θα το βρει μπροστά του ο ΠΑΟΚ το ενδεχόμενο πώλησης του Πρίγιοβιτς. Ισως και άλλων παικτών. Λογικό. Από τη στιγμή που μπαίνει μία ρήτρα στο συμβόλαιο ενός παίκτη, όποια ομάδα καταβάλει τη ρήτρα τον αγοράζει, αρκεί βέβαια να θέλει και ο παίκτης. Αν δεν θέλει, δεν το συζητάμε. Δεν έχει καν νόημα το ενδιαφέρον της άλλης ομάδας. Αν, όμως, θέλει, φεύγει και η ομάδα του τον παραχωρεί υποχρεωτικά, από τη στιγμή που εισπράττει τα χρήματα της ρήτρας που είχε προβλέψει.
Βέβαια, η ενδιαφερόμενη ομάδα μπορεί να μη θελήσει να πληρώσει τη ρήτρα και να προσπαθήσει να αγοράσει τον παίκτη με μια γενναία προσφορά. Παράδειγμα, για τον Πρίγιοβιτς, μπορεί οι Κινέζοι ή όποιοι άλλοι να μη «ρίξουν» απ’ ευθείας 10 εκατομμύρια, αλλά να προσφέρουν στον ΠΑΟΚ 9,8 ή λιγότερα. Τότε μπαίνει το ερώτημα τι πρέπει να κάνει ο ΠΑΟΚ. Και η απάντηση βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το προσφερόμενο ποσό. Αν είναι 9 τα εκατομμύρια ερχόμαστε πολύ κοντά στο «ναι, αν είναι 3,4 ή 5, ερχόμαστε πολύ κοντά στο «όχι».
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο ΠΑΟΚ... ενδιαφέρεται να πουλήσει. Οχι μόνο για να ανταποκριθεί στις επιταγές του financial fair play, αλλά και για να αποφύγει το «στοκάρισμα» προιόντων, πουλώντας τα την κατάλληλη στιγμή με τη συμφέρουσα τιμή. Σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις δεν υπήρχε κανένα πλάνο, κανένας σχεδιασμός και καμία στρατηγική. Ο Ροντρίγκες, ας πούμε, πουλήθηκε αμέσως μόλις υπήρξε ενδιαφέρον και κανείς δεν κάθισε να το πολυσκεφτεί. Τώρα υποτίθεται (υποτίθεται, ξαναλέω) ότι μπαίνει κάτω ένα πρόγραμμα που προβλέπει έγκαιρες πωλήσεις και εξασφαλισμένες αντικαταστάσεις των παικτών που θα πουληθούν, ώστε να μη φτάσουν ποτέ άλλοτε στο σημείο οι υπεύθυνοι του ΠΑΟΚ να μετανιώνουν γιατί δεν πούλησαν τον Αθανασιάδη ή τον Κάτσε την ώρα που έπρεπε.
Καμία αντίρρηση. Το εμπόριο ανθεί σε παγκόσμιο ποδοσφαιρικό επίπεδο και καμία μεγάλη ομάδα δεν μπορεί να ζει σε άλλο κόσμο. Το ζητούμενο είναι να μπορείς να πουλάς πιο ακριβά απ’ όσο αγόρασες και να αγοράζεις καλύτερο παίκτη με λιγότερα χρήματα απ’ όσα εισέπραξες. Τότε είσαι μάγκας, τότε κάνεις σωστή δουλειά. Αλλιώς τρως τις σάρκες σου και αυτοκτονείς. Θα αποδειχθούν μάγκες οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ; Θα το δούμε.
Μέχρι τότε θα έχω να λέω ότι από τη στιγμή που οργανισμός ΠΑΟΚ πιο συχνά καταστρέφει παίκτες παρά αξιοποιεί, καλό είναι να πουλάει έναν παίκτη πριν τον καταστρέψει. Ο Κάτσε ανακηρύχτηκε καλύτερος νεοεμφανισθείς παίκτης του Πρωταθλήματος και αμέσως μετά καταστράφηκε. Ο Αθανασιάδης έφτασε να είναι έκτος σκόρερ στην ιστορία του ΠΑΟΚ στο Πρωτάθλημα και πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη κι όμως καταστράφηκε κι αυτός, με αποτέλεσμα να πουληθεί για ψίχουλα στο Ισραήλ. Ε, λοιπόν, αφού επρόκειτο να καταστραφούν στον ΠΑΟΚ, σαφώς και έπρεπε να πουληθούν όταν ήταν στα «επάνω» τους.
Εννοείται ότι προτιμώ και εύχομαι το αντίθετο. Να αναδεικνύονται και να αξιοποιούνται στον ΠΑΟΚ οι παίκτες και να δημιουργούν υπεραξία, είτε προέρχονται από τις ακαδημίες του (που είναι το σημαντικότερο απ’ όλα) είτε προέρχονται από μεταγραφή. Να επωφελείται ο ΠΑΟΚ αγωνιστικά απ’ αυτούς και, κάποια στιγμή, να επωφελείται και οικονομικά. Αλλά για να φτάσουμε σ’ αυτό το επίπεδο, φοβάμαι ότι πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια. Εκτός κι αν ο Ιβάν Σαββίδης βρει επιτέλους δυο-τρεις ικανούς ανθρώπους και έναν πραγματικά μεγάλο προπονητή για να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στην πολύ σοβαρή ιστορία που λέγεται «διαχείριση του ρόστερ».
Η καταστροφή του Πρίγιοβιτς είναι, για εμένα, πολύ πιθανή. Ηδη σε πολλά ματς είναι σα να μην υπάρχει, εξ’ αιτίας της αδυναμίας των περισσότερων συμπαικτών του να τον αξιοποιήσουν. Αναγκάστηκε δύο φορές ο άνθρωπος να δηλώσει δημοσίως ότι για να σκοράρει πρέπει να παίρνει σε κάθε ματς τέσσερις – πέντε φορές την μπάλα. Ηδη, αρχίζουν πολλοί να υποστηρίζουν ότι στα εκτός έδρας παιχνίδια πρέπει ο ΠΑΟΚ να παίζει χωρίς τον Πρίγιοβιτς. Ηδη εμφανίστηκαν άλλοι που τον χαρακτηρίζουν «άμπαλο», λέγοντας ότι καμία άλλη δουλειά δεν μπορεί να κάνει εκτός από το να προσπαθεί να σκοράρει. Φαίνεται νόμισαν ότι ο ΠΑΟΚ πήρε τον Πελέ, τον Μαραντόνα, τον Μέσι, τον Σοάρες ή τον Ιμπραήμοβιτς.
Αντί, δηλαδή, να παίξει η ομάδα το ποδόσφαιρο που θα ευνοήσει και την αξιοποίηση του φορ, μας φταίει ο φορ. Πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι. Να η αυτοκτονία. Να η καταστροφή ενός περιουσιακού στοιχείου. Γι’ αυτό, αν πρόκειται να καταστρέψουν και τον Πρίγιοβιτς μετά τον Αθανασιάδη, ε προφανώς είναι προτιμότερο να τον πουλήσουν ακόμη και με τα μισά λεφτά της ρήτρας. Αλλά μήπως πρώτα πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά με το να λύσουν τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας; Μήπως, επιτέλους, πρέπει να αποκτήσουν σοβαρά χαφ και παίκτες ποιοτικούς σε όλες τις θέσεις που «πονάει» η ομάδα; Μήπως πρέπει να συγκροτήσουν ένα πραγματικά πλήρες ρότσερ για να μη φταίει κανένας Πρίγιοβιτς και κανένας Αθανασιάδης; Μήπως;