Εβλεπα με συμπάθεια τον Σταύρο Κοντονή για τον ενθουσιασμό του και μου άρεσαν οι πρωτοβουλίες που είχε αναλάβει. Δεν μπορώ, όμως, να συμφωνήσω με την άνευ λόγου και ουσίας απόφαση αναστολής του Πρωταθλήματος (μόνο) της Σούπερ Λίγκας για μία εβδομάδα. Μια απόφαση, βέβαια, που δεν πρέπει να “πιστώσουμε” αποκλειστικά στον ίδιο, αλλά στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και, γενικά, την κυβέρνηση.
Είναι ξεκάθαρο ότι ούτε οι διακοπές πρόκειται να ωφελήσουν ποτέ, ούτε μία εβδομάδα είναι ικανός χρόνος για να λυθούν συσσωρευμένα επί πολλά χρόνια προβλήματα. Είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο. Αλλά όποια μέτρα και αν αποφασιστούν θα πρέπει να εφαρμοστούν για να δοκιμαστούν στην πράξη. Πώς είναι δυνατόν να εφαρμοστούν με τα γήπεδα κλειστά; Μιλάμε για τον απόλυτο παραλογισμό.
Εχω την εντύπωση ότι την πιο ουσιαστική και έξυπνη πρόταση την έκανε ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδης. Να γίνει, είπε, συνάντηση όλων των ιδιοκτητών των ομάδων, ενώπιον του πρωθυπουργού, ώστε οι πάντες να δεσμευτούν με ένα συμβόλαιο τιμής και να φανεί στην πορεία ποιοι ενδιαφέρονται μόνο για τα συμφέροντά τους και ποιοι νοιάζονται πραγματικά για την πρόοδο του ποδοσφαίρου. Αν δεν πέσουν οι μάσκες, δεν πρόκειται ποτέ να δούμε καθαρά πρόσωπα...
Τίποτε άλλο εφικτό και αποτελεσματικό δεν άκουσα όλη μέρα χθες, ούτε καν από τα επίσημα κυβερνητικά χείλη. Από τον Κοντονή, για παράδειγμα, περίμενα δυναμική παρέμβαση ως προς τις αιτίες για τις οποίες το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα παράγει βία. Είναι η κακή νοοτροπία των παραγόντων, η ΕΠΟ, η διαιτησία και η λεγόμενη “αθλητική δικαιοσύνη”. Αν η πολιτεία δεν στριμώξει τους παράγοντες και αν δεν απαλλάξει τον χώρο από τους διωκόμενους ποινικά, αν δεν συμβάλει ώστε να εξυγιανθεί η διεφθαρμένη ΕΠΟ, αν δεν ασχοληθεί σοβαρά με τους κατευθυνόμενους Ελληνες διαιτητές και αν δεν σπάσει το απόστημα της εξαρτημένης από τα συμφέροντα των ισχυρών αθλητικής δικαιοσύνης, υγιές ποδόσφαιρο δεν πρόκειται να αποκτήσουμε ποτέ. Θα έχουμε μόνο ένα αναξιόπιστο προιόν, το οποίο θα δίνει μονίμως τροφή στην καφρίλα και θα κρατά μακριά από τα γήπεδα τους πραγματικούς φιλάθλους.
Για θεσμικές παρεμβάσεις, λοιπόν, δεν ακούσαμε λέξη. Μακάρι να λυνόταν το πρόβλημα της βίας με τα ηλεκτρονικά εισιτήρια και τα τουρνικέ. Αυτό θα σήμαινε ότι δεν είναι και τόσο σοβαρό. Μακάρι να λυνόταν το πρόβλημα με τη διάλυση των συνδέσμων. Μακάρι να ήταν τόσο απλή αυτή η υπόθεση. Είναι πολύ πιο σύνθετη και για να αντιμετωπιστεί με ρεαλισμό χρειάζεται πολιτική βούληση και οξυδέρκεια. Κι αν εξακολουθούμε να μη διαθέτουμε οξυδερκείς πολιτικούς, δεν έχουμε παρά να αντιγράψουμε τις μεθόδους των χωρών που έλυσαν τα δικά τους προβλήματα προ πολλού. Δυστυχώς, δεν είμαστε ικανοί ούτε μια αντιγραφή να κάνουμε και, μάλιστα, με τη συναίνεση του δασκάλου...
Μετά από μία εβδομάδα θα είμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο. Κάποιοι θα νομίζουν ότι έλυσαν τα προβλήματα και όταν βρεθούν πάλι απέναντι στα ίδια προβλήματα, ένας θεός ξέρει τι θα αποφασίσουν άλλο, εκτός από το να βρουν την τόλμη να βάλουν βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, αυτή η γελοιότητα με τις συνεχείς διακοπές του Πρωταθλήματος, πρέπει να τελειώνει...
