Είναι ξεκάθαρο, πλέον, ότι μόνο περιθωριακή δεν ήταν η ιδέα του συλλαλητηρίου της 21ης Ιανουαρίου.
Η απήχησή του ήταν τεράστια, ο θόρυβος που υπήρξε ασύλληπτος, το μήνυμα που εστάλη πανίσχυρο.
Είναι πολλοί αυτοί που ακόμη δεν μπορούν να πιστέψουν πώς τα κατάφερε μια ομάδα πολιτών, η «Κίνηση Θερμαϊκός Ωρα Μηδέν», μέσα σε 20 μέρες, χωρίς πολιτική στήριξη, με την εκκλησία να κρατάει αποστάσεις, χωρίς χρηματοδότηση, να μαζέψει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Θεσσαλονίκη.
Είναι πολλοί αυτοί που ακόμη αναρωτιούνται πώς γίνεται να έχει τέτοια επιτυχία ένα συλλαλητήριο, που κάποιοι εξ αυτών που το διοργάνωσαν, δεν γνώριζαν κάποιους εξ αυτών που ήταν ομιλητές την περασμένη Κυριακή.
Νομίζω ότι δεν πρέπει να ψάχνουμε άλλο. Ούτε να αναρωτιόμαστε. Είναι, νομίζω, ξεκάθαρο ότι γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους πέτυχε το συλλαλητήριο. Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους υπάρχει η βεβαιότητα ότι ακόμη μεγαλύτερη θα είναι η επιτυχία του συλλαλητηρίου της Αθήνας, στις 4 Φεβρουαρίου, στο Σύνταγμα.
Το συλλαλητήριο πέτυχε γιατί ήταν ακομμάτιστο, αφού ο κόσμος δεν θέλει να πηγαίνει άλλο σε εκδηλώσεις που οργανώνουν τα κόμματα.
Το συλλαλητήριο πέτυχε γιατί πολεμήθηκε λυσσαλέα. Κι ο κόσμος το κατάλαβε αυτό και ένιωσε ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη να στηρίξει την προσπάθεια.
Το συλλαλητήριο πέτυχε γιατί ήταν ακηδεμόνευτο, μακριά από εξαρτήσεις. Κι ο κόσμος το αντιλήφθηκε, γι’ αυτό και συστρατεύτηκε.
Το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, εκτός από οτιδήποτε άλλο, πέτυχε και ν’ ανοίξει το δρόμο για την κοινωνία των πολιτών. Ανοιξε το δρόμο για άλλου είδους μορφές κοινωνικής δράσης, που δεν συνδέονται ούτε διοικούνται από το κράτος.
Που η ανεξαρτησία τους είναι αδιαπραγμάτευτη και από αυτή αντλούν την δυναμική που χρειάζονται ώστε οι παρεμβάσεις τους να είναι καίριες, ουσιαστικές, αποφασιστικής σημασίας.
Αυτή η κατάκτηση δεν θα πρέπει να πάει χαμένη. Ούτε να ξεπουληθεί από κάποιους που θα παρασυρθούν από τη μέθη της επιτυχίας.
Αυτή η κατάκτηση θα πρέπει να λειτουργήσει καταλυτικά για να λυθεί το Μακεδονικό ζήτημα, αλλά και να οδηγήσει σε παρόμοιες μεγάλες εκδηλώσεις, για εξίσου σημαντικά ζητήματα με το εθνικό που έχουμε αυτή την στιγμή.
Ζητήματα που αφορούν στην ανεργία, στην παιδεία, στην υγεία, στο περιβάλλον.
Διότι η αντίδραση που βγάλανε οι πολίτες για το θέμα του ονόματος των Σκοπίων δεν θα πρέπει να είναι πυροτέχνημα, αλλά η αρχή για μια εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση όλων των μεγάλων θεμάτων που τους απασχολούν.
