Το στυλ «αποφασίζουμε και διατάσσουμε», που ακολούθησαν οι πρόεδροι- εκπρόσωποι των ΠΑΕ για να ρίξουν τον Ηρακλή στη Β΄ εθνική, παραπέμπει αλλού, σε σκοτεινές εποχές που η χώρα θέλει να ξεχάσει οριστικά και αμετάκλητα. Δυστυχώς, τέτοιες όμως μεθοδεύσεις ξυπνούν μνήμες εκείνης της περιόδου.
Οι πρόεδροι- εκπρόσωποι των ΠΑΕ ξεπέρασαν τον εαυτό τους και τις αρμοδιότητες τους. Αντί να αφήσουν να αποφασίσει για την υπόθεση Πορτουλίδη η αρμόδια επιτροπή, πήραν τον νόμο στα χέρια τους, έγιναν δικαστές, έκριναν και διέταξαν την αφαίρεση των τριών βαθμών από τον Ηρακλή, γεγονός που τον οδηγεί στην Β΄ εθνική κατηγορία.
Η πρακτική που ακολούθησαν δημιουργεί μια κερκόπορτα. Δεν θα είναι έκπληξη αν στο κοντινό μέλλον, για παράδειγμα τη νέα περίοδο, κληθούν οι πρόεδροι να αποφασίσουν μεταξύ τους ποια ομάδα θα παίξει στην Ευρώπη και ποια όχι. Ήδη έχουν δημιουργήσει κακό προηγούμενο.
Γιατί απόφαση δια ψηφοφορίας, αν ο Ηρακλής θα παραμείνει ή θα υποβιβαστεί δεν έχει προηγούμενο. Το γεγονός αποδεικνύει από μόνο του ένα πράγμα: ότι ο ιστορικός σύλλογος έγινε έρμαιο, αβοήθητος και απροστάτευτος, στις διαθέσεις των υπολοίπων ομάδων, πραγματικό θύμα στο βωμό ανίερων συμμαχιών. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το ερώτημα που μπαίνει σήμερα είναι αν υπάρχει δρόμος δικαίωσης. Η προσφυγή στο διαιτητικό δικαστήριο θεωρείται μονόδρομος. Εκεί σύμφωνα με τους νομικούς, ο Ηρακλής θα πανηγυρίσει την δικαίωση του και την παραμονή στην Σούπερ λίγκα. Μόνο που επειδή ζούμε στην Ελλάδα και προφανώς δεν τα έχουμε δει όλα, κάθε μέρα μας περιμένει μια νέα έκπληξη, η οικογένεια των κυανολεύκων θα πρέπει να είναι σε πλήρη εγρήγορση.
Τα σενάρια που διακινούνται και θέλουν το καράβι να βουλιάζει από μέσα δεν έχουν βάση. Για ποιο λόγο να θέλει ο Παπαθανασάκης να ρίξει τον Ηρακλή στη Β΄ εθνική όταν γνωρίζει ότι θα χάσει τα χρήματα του και στην ουσία θα καταστραφεί; Όσα κι αν του έδιναν, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι περισσότερα από όσα έβαλε. Μοιάζει με παραμύθι χωρίς δράκο.