Η ιστορία σε κάθε περίπτωση , από τα με μεγάλα έως και τα ασήμαντα γεγονότα, δεν εξελίσσεται ευθύγραμμα, ούτε με σταθερή ταχύτητα. Επιταχύνεται πολλές φορές από καταστάσεις που μοιάζουν φυσιολογικές και άρα αντιμετωπίσιμες από αιτίες που με πρώτη ματιά δεν φαίνεται να έχουν άμεση σχέση με τις επιπτώσεις που τελικά προκαλούν.
Η πορεία της νέας ομάδας του Ηρακλή είναι γεμάτη με τέτοιου είδους καταστάσεις: μια φαινομενικά άσχετη εξέλιξη μπορεί ν΄ ανοίγει, για παράδειγμα, τον δρόμο για σημαντική πρόοδο βαθμολογικής ανέλιξης , αυτό που συχνά αποκαλούμε νέο «παράθυρο ευκαιρίας». Με αυτόν τον τρόπο, με απρόσμενα παράθυρα ευκαιρίας, εκτοξεύτηκαν αρκετές αναδημιουργηθείσες ομάδες στο πρόσφατο παρελθόν την ίδια στιγμή που όλοι θεωρούσαν ένα τέτοιο βήμα απίθανο ή ακόμα και αδιανόητο. Μετά λοιπόν την καταστροφική εποχή (από μια άποψη) Μυροφορίδη και το φύγε έλα τριών προπονητών ξημέρωσε η εποχή, δεν γνωρίζουμε ποίου τεχνικού διευθυντή, μα πάντως του κόουτς Ρόκα.
Η εποχή ξημέρωσε φίλοι μου μα σε έλάσσονα κλίμακα, κλίμακα που περιέχει έντονα τα «δραματικά» και «θλιμμένα» στοιχεία ενός πονεμένου μινόρε της αυγής αυτής της νέας εποχής. Και φυσικά όλη αυτή η θλίψη εμπεριέχεται σε σημεία των χθεσινών δηλώσεων του Ρόκα μετά το 1-1 του αγώνα με τον Ηρόδοτο:«Είμαι πολύ απογοητευμένος από την απώλεια της νίκης σε αυτό το παιχνίδι. Με βάση την εικόνα του αγώνα και τις ευκαιρίες, που χάσαμε, έπρεπε να νικήσουμε. Όταν χάνεις οκτώ κλασικές ευκαιρίες για να πετύχεις γκολ, είναι επόμενο να μην μπορείς να κατακτήσεις τη νίκη. Είναι απίστευτος ο τρόπος που χάσαμε δύο βαθμούς».Οι ανταποκρίσεις, μιας και δεν είχαμε τηλεοπτική εικόνα, μιλάνε πράγματι για ένα άδικο αποτέλεσμα αφού ο Ηρακλής απώλεσε σημαντική ευκαιρία νίκης, όπως και στο προηγούμενο παιχνίδι έδρας με τον Πλατανιά, αφού και πάλι προηγήθηκε με πέναλτι του Κλέιτον και ισοφαρίστηκε στο 71΄με ασύλληπτο σουτ του Σιαλμά.
Τα λόγια όπως έχω ξαναγράψει, όπως και οι κατόπιν εορτής διαπιστώσεις, μπορεί να περιγράφουν κάποιο ορισμένο μέγεθος απογοήτευσης , αλλά ουδεμία σχέση έχουν με την σκληρή πραγματικότητα. Οπως για παράδειγμα η παραδοχή του Ρόκα για τη συνέχεια του Πρωταθλήματος: «Τόσο με τον Ηρόδοτο, όσο και στα Τρίκαλα» επισήμανε « έπρεπε να πάρουμε τους τρεις βαθμούς, Στέκομαι σε αυτά τα δύο παιχνίδια, διότι δικαιούμασταν τη νίκη. Είναι απώλειες βαθμών, που μπορεί να φανούν σημαντικές στη συνέχεια». Και αυτή η συνέχεια είναι βέβαια που προβληματίζει μιας και ο στόχος που ετέθη κατόπιν του επαναπροσδιορισμού του απο τους κυανόλευκους δεν δείχνει, τουλάχιστον προς ώρας, να είναι εφικτός.
Χθες, για παράδειγμα, η Κέρκυρα έχασε στην έδρα της από τον Απόλλωνα Λάρισας, αλλά ο Ηρακλής με την ισοπαλία του δεν κατάφερε διεκδικούσαν την 2η θέση. Προφανώς κατόπιν ερωτήσεως συναδέλφου ο Ρόκα σχολίασε και την απουσία του πρώτου σκόρερ της ομάδας Περόνε. «Οπωσδήποτε, ο Περόνε έχει την αίσθηση του γκολ και την ικανότητα να σκοράρει» ομολόγησε «είναι “γκολτζής”, όπως λέτε στην Ελλάδα. Είναι ένας πολύ επικίνδυνος επιθετικός μέσα στην αντίπαλη περιοχή και η απουσία του είναι λογικό να είναι μία απώλεια σημαντική για εμάς».
Η αφοπλιστική δήλωση του Ρόκα όμως δεν μπορεί να περιορίσει το μέγεθος της χθεσινής απώλειας, μιας και εκτός των απολεσθέντων ευκαιριών συνέβη για πολλοστή φορά το αδρανές της αμυντικής λειτουργίας και ο οποίο έδωσε την ευκαιρία στον σκόρερ του Ηροδότου, να σκορπίσει τα όνειρα τόσο του Ρόκα, όσο και των παικτών του. Και τώρα, θα με ρωτήσετε: «τι πρέπει να περιμένουμε»; Μη έχοντας στο νου κάτι συγκεκριμένο προτείνω σας απαντώ:«Μια ακόμη ευκαιρία».
