O ελληνικός επαγγελματικός αθλητισμός περνάει μία από τις χειρότερες περιόδους της ιστορίας του. Εκτιμώ ότι το αποτέλεσμα είναι συνδυασμός πολλών γεγονότων. Η οικονομική κρίση και το επιχειρηματικό περιβάλλον το οποίο μοιάζει με κινούμενη άμμο είναι ένας από τους λόγους, αλλά ίσως όχι ο σημαντικότερος. Ο εγχώριος επαγγελματικός αθλητισμός, περισσότερο εισπράττει τα εγκληματικά λάθη που έγιναν στις εποχές της οικονομικής ευημερίας και λιγότερο «πνίγεται» από τα απόνερα που αφήνει πίσω η οικονομική κρίση.
Εάν οι ομάδες ανέδυαν υγεία και το περιβάλλον ήταν ελκυστικό υπάρχουν ακόμη στη χώρα οικονομικοί παράγοντες οι οποίοι ευχαρίστως θα έβαζαν κάποια εκατομμύρια στις αθλητικές ανώνυμες εταιρείες. Όχι βεβαίως γιατί θα περίμεναν να τους επιστραφούν πίσω τα χρήματα μετά από λίγα χρόνια, αλλά για να εισπράξουν τα όποια περιφερειακά κέρδη μπορεί να προκύψουν από την ενασχόληση τους με μία ομάδα. Ποτέ δεν μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος για τους πραγματικούς λόγους πού ένας επιχειρηματίας ασχολείται με μία εγχώρια ελληνική επαγγελματική ομάδα, ξοδεύοντας μάλιστα εκατομμύρια. Ολοι εικάζουν χωρίς να είναι σίγουροι για τους πραγματικούς λόγους. Οποιοι όμως κι αν είναι οι λόγοι οι παράγοντες που βάζουν χρήματα σε μία ΠΑΕ ή ΚΑΕ αξίζουν σεβασμό. Ετούτο όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να μπαίνουν και στο απυρόβλητο. Γιατί οι έννοιες του σεβασμού και της κριτικής δεν είναι αλλησυγκρουόμενες. Το αντίθετο: η συνύπαρξη του είναι ωφέλιμη για την πρόοδο μίας ομάδας.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι το έλλειμα παραγοντικού ενδιαφέροντος που υπάρχει για τις ΠΑΕ και έχει προκαλέσει κι ένα είδος σοκ στους φιλάθλους οι οποίοι πλέον αντιμετωπίζουν περισσότερο ώριμα, ακόμη και κραυγαλέες αστοχίες των ιδιοκτητών. Ο λόγος; Φοβούνται ότι πιθανή αποχώρηση τού ιδιοκτήτη που έχει έστω το minimum των δυνατοτήτων για να χρηματοδοτεί την ομάδα θα δημιουργήσει χάος. Υπάρχει λοιπόν μία λεπτή γραμμή μεταξύ της ανέξοδης ρητορείας των φιλάθλων και των real συνθηκών που διαχειρίζονται οι ιδιοκτήτες. Διαχείριση η οποία απαιτεί λεφτά και όχι θεωρητικολογίες.
Το παράδειγμα του Αγροτικού Αστέρα που κολυμπάει στα προβλήματα, μετά τη γενναία απόφαση του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Ηλία Θεοδωρίδη να λύσει την εταιρεία, απηυδισμένος από τη ρητορεία της κλειστής κοινωνίας της ομάδας, είναι εξαιρετική διδαχή.
FOCUS
Oι σοβαρές προτάσεις για την εξαγορά μίας αθλητικής ανώνυμης εταιρείας γίνονται με ονόματα και διευθύνσεις του υποψήφιου αγοραστή. Ολες οι άλλες μέθοδοι συνήθως αποφέρουν διχασμό και έντονη εσωστρέφεια, είτε υπάρχει πρόθεση είτε αφέλεια.
