Σίγουρα κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε πώς ακριβώς κινείται ο ΠΑΟΚ σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Αλλιώς δεν θα κατορθώσουμε ποτέ να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα και τα παράδοξα. Αυτά που προκαλούν πάντα καθυστέρηση και, σε τελική ανάλυση, αποτυχημένες, στην πλειονότητά τους, επιλογές.
Για παράδειγμα, δεν μπορώ να καταλάβω τι είδους προεργασία γινόταν εδώ και 3,5 μήνες (σύμφωνα με δήλωση του Βλάνταν Ιβιτς) εάν επρόκειτο ο ΠΑΟΚ να προσπαθήσει να πάρει τον Ανσαριφάρντ του Πανιωνίου, τον Ουάρντα του Παναιτωλικού, ή τον Σωτηρίου του ΑΠΟΕΛ. Να χρειάζεται τόσος χρόνος για να εντοπιστεί ένας καλός παίκτης στη Λατινική Αμερική ή να πειστεί να έρθει ένας παίκτης που έπαιζε σε μεγάλο ευρωπαικό Πρωτάθλημα, το καταλαβαίνω. Για να γίνει, όμως, η επιλογή ενός παίκτη του Πανιωνίου και του Παναιτωλικού, πιστεύω ότι αρκούσαν 3,5 λεπτά, όχι 3,5 μήνες...
Πέρα απ’ αυτό, έχουμε φτάσει στα μέσα Ιανουαρίου και ο ΠΑΟΚ ακόμη δεν ανακοίνωσε ούτε μία μεταγραφή. Ούτε ένας παίκτης ήρθε για να αρχίσει να προπονείται με την ομάδα. Το ρόστερ αντί να έχει ενισχυθεί, έχει αποδυναμωθεί με την πώληση του Ροντρίγκες. Εκτός κι αν θεωρήσουμε ενίσχυση την επάνοδο του Κάτσε, αλλά δεν φαντάζομαι ότι τέτοιου είδους μεταγραφές εννοούσαν πως θα έκαναν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ...
Ο άνθρωπος ο οποίος ανέλαβε να «κλείσει» τις μεταγραφές είναι ο Λούμπος Μίχελ. Κακώς, κατά τη γνώμη μου, επωμίζεται έναν τέτοιο ρόλο ένας πρώην διαιτητής, αλλά από τη στιγμή που ο ίδιος τον αποδέχτηκε θα κριθεί και για τα αποτελέσματα. Μέχρι στιγμής ο Μίχελ βαθμολογείται με ένα τεράστιο μηδενικό.
Ο Ιβάν Σαββίδης διαθέτει το χρήμα. Το αν είναι λίγο ή πολύ, θα κριθεί. Αλλά αυτό το χρήμα ανέλαβε να το διαχειριστεί ο Μίχελ. Και... δεν κατάφερε να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ. Φοβάμαι δε πως ακόμη και όταν ξοδέψει όλο το μπάτζετ που διέθεσε ο Σαββίδης, το αποτέλεσμα θα είναι σε ποιότητα δυσανάλογο με την επένδυση. Μακάρι να βγω ψεύτης.
Προβλέπω ότι με το τέλος της μεταγραφικής περιόδου θα κριθεί ο Σλοβάκος. Δεν ξέρω αν τον πολυενδιαφέρει, αλλά αυτές τις μέρες κρίνεται το μέλλον του στον ΠΑΟΚ. Σίγουρα ενδιαφέρει τον Σαββίδη να βρει επιτέλους έναν άνθρωπο που θα επενδύει εύστοχα τα χρήματά του. Αλλά και ο ίδιος ο Σαββίδης προφανώς θα κριθεί εάν αποδειχτεί ότι τελικά απέτυχε και στην επιλογή του Μίχελ. Πάντα την κύρια ευθύνη για ένα μαγαζί την έχει ο μαγαζάτορας. Είναι αυτονόητο...
