Η παραίτηση του προέδρου και του αναπληρωτή προέδρου της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού, είναι άλλη μία περίπτωση που μας δίνει να καταλάβουμε πόσο πρόχειρα λειτουργεί το σύστημα στον επαγγελματικό αθλητισμό, ακόμη κι αν πρόκειται για τις ανεξάρτητες αρχές του.
Όπως είναι γνωστό, ο νόμος βάσει του οποίου συστάθηκε η ΕΕΑ προβλέπει ότι στα θέσεις του προέδρου και του αναπληρωτή του θα τοποθετούνται συνταξιούχοι δικαστικοί.
Όπως, επίσης, είναι γνωστό, όμως, όταν ένας συνταξιούχος συνεχίζει να εργάζεται μετά την συνταξιοδότησή του, χάνει το 60% απ’ αυτήν.
Στην περίπτωση των κυρίων Μαζαράκη και Ζώη, η απώλεια αυτή ήταν δυσβάσταχτη, καθώς όχι μόνο δεν μπορούσαν να την καλύψουν με τα 50 ευρώ που εισέπρατταν για την παρουσία τους σε κάθε συνεδρίαση της ΕΕΑ, αλλά… έμπαιναν και μέσα, πλήρωναν από την τσέπη τους για να είναι στην συγκεκριμένη ανεξάρτητη αρχή.
Μιλάμε για αδιανόητες καταστάσεις, οι οποίες ενώ ήταν γνωστές στην πολιτική ηγεσία του αθλητισμού, δεν υπήρξε καμία πρόνοια, καμία παρέμβαση προκειμένου να ξεπεραστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα, με συνέπεια να μείνει ακέφαλη η Επιτροπή και να κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα ένα ολόκληρο πρωτάθλημα αυτή την στιγμή.
Το μέλος της ΕΕΑ, ο κ. Αρκούδης, ήταν κατηγορηματικός χθες, μιλώντας στο «Μετρόπολις», όπου ξεκαθάρισε ότι «δεν μπορεί να αρχίσει το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής χωρίς να έχουμε ελέγξει φακέλους και να έχουμε δώσει πιστοποιητικά στις ομάδες. Για να γίνει αυτή η διαδικασία, όμως, πρέπει να αντικατασταθούν ο πρόεδρος και ο αναπληρωτής του»
Οι παραιτηθέντες θα πρέπει να αντικατασταθούν με συνταξιούχους δικαστικούς και πάλι. Αρα και γι’ αυτούς που θα έρθουν, θα υπάρχει το ίδιο πρόβλημα που έχουν κι αυτοί που έφυγαν.
Ο υφυπουργός Αθλητισμού, που είναι αυτός ο οποίος καλείται να λύσει το πρόβλημα, εμφανίζεται καθησυχαστικός. Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του και τι δυνατότητες υπάρχουν, αλλά σίγουρα δεν περιποιεί τιμή για την πολιτική ηγεσία του Αθλητισμού, οι επικεφαλής μιας ανεξάρτητης αρχής να παραιτούνται για οικονομικούς λόγους.
Οι συνειρμοί που δημιουργούνται είναι προσβλητικοί γι’ αυτή καθεαυτή την έννοια της ανεξαρτησίας της συγκεκριμένης αρχής, η οποία –θα έπρεπε να- διασφαλίζεται πρωτίστως με την οικονομική ανεξαρτησία, κάτι που στην περίπτωσή μας είναι πρόδηλο ότι δεν υφίσταται…
