Η αλήθεια είναι πως η νίκη (ισότιμη με πρόκριση) στο Ηράκλειο ηρέμησε τον ΠΑΟΚ. Τον απάλλαξε – επί του παρόντος, τουλάχιστον, από την έννοια του Κυπέλλου. Πήρε βαθιά ανάσα στο Ηράκλειο. Έφυγε ένα βάρος από το μυαλό του. Έμεινε όμως, ένα βάρος στη ψυχή του. Ένα… ψυχοπλάκωμα, κατά πως λέμε. Το προκάλεσε η επιεικώς απαράδεκτη εικόνα του στο εικοσάλεπτο του Β’ ημιχρόνου. Τότε που έπαιξε με τη φωτιά…
Τέλος καλό βέβαια, όλα καλά. Ναι, δε λέμε αλλά… Ήχησαν πάλι, οι καμπάνες! Δεν ανησυχούν τούς φίλους του «δικέφαλου». Έχουν εμπιστοσύνη στην ομάδα τους. Δεν τούς αφήνουν πάντως, να ησυχάσουν. Έτσι;
Κι εδώ, επαναλαμβάνουμε πως κι οι προπονητές κι οι παίκτες του ΠΑΟΚ οφείλουν, να ανασυνταχθούν. Να ανασυγκροτηθούν για τις επόμενες αγωνιστικές και στους τρεις στόχους τους. Μπορεί να απομακρύνθηκε ο στόχος της πρόκρισης στις 32 του Γιουρόπα Λιγκ. Δεν χάθηκε από το οπτικό πεδίο του ΠΑΟΚ. Γι’ αυτό κι επιμένουμε σε τρεις στόχους.
Οφείλουν επίσης, παίκτες και προπονητές του ΠΑΟΚ να αναθεωρήσουν κάποιες σκέψεις τους και κάποιες επιλογές τους. Όλες εκείνες οι οποίες προκάλεσαν τις ήττες από Βίντι και την ισοπαλία με Ατρόμητο. Καθώς το εικοσάλεπτο στο Β’ ημίχρονο με Εργοτέλη. Στο κάτω κάτω της γραφής να το πράξουν και για τον ΠΑΟΚ και για τον εαυτόν τους. Το κατά συρροή λάθος υποτίμησης αντιπάλων ή χαλαρότητας… Ήτοι η εμφάνιση στοιχείων του κακού ΠΑΟΚ είναι η χείριστη απειλή για τα μεγαλουργήματα του καλού ΠΑΟΚ!
Και πάμε στην λήξη της συνεργασίας της ΠΑΕ με τον Λούμπος Μίχελ. Αντιλαμβανόμαστε – ίσως κάνουμε και λάθος – έναν αδικαιολόγητο …κουρνιαχτό για το μέγεθος του Σλοβάκου. Κι αυτός, όπως και οι προκάτοχοι του στις πλάτες του Ιβάν Σαββίδη προσπάθησαν να γίνουν μάγκες. Έγιναν ή όχι; Ουδόλως κι ουδένα ενδιαφέρει. Κυρίως τον ΠΑΟΚ. Πέρασαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Ο «τσάρος» της Τούμπας πλήρωσε για τις επιλογές και του Λούμπος Μίχελ όπως πλήρωσε και για τους προκατόχους του. Μόνον αυτός ξέρει το «ταμείο» (αγωνιστικά κι οικονομικά) το οποίο άφησε ο καθένας τους στην ΠΑΕ…
Με λίγα λόγια; Το μοναστήρι (στη συγκεκριμένη περίπτωση ο… Ηγούμενος του) να είναι καλά. Κι από καλόγηρους…
Δεν έχασε δα κι η Βενετιά βελόνι επειδή έληξε η συνεργασία με τον Λούμπος Μίχελ. Μην τρελαθούμε κιόλας. Έκανε την δουλειά του Πληρώθηκε. Τελείωνε εξάλλου τον άλλο το συμβόλαιο του, εάν δεν κάνουμε λάθος, με την ΠΑΕ. Και πήγε στο καλό. Δε οφείλει ο Ιβάν Σαββίδης κι ο ΠΑΟΚ σε αυτόν. Αυτός οφείλει σε Ιβάν Σαββίδη και ΠΑΟΚ. Όπως ο Ζήσης Βρύζας, ο Γκερμάν Τσιτσιακόφ κι ο Φρανκ Άρνεσεν. Όλοι τους πρέπει να πίνουν νερό στο όνομα του «τσάρου». Πολύ, πάρα πολύ θα ήθελαν, να μείνουν στην ΠΑΕ αλλά.. Άλλα αι βουλαί των ανθρώπων και άλλα του Κυρίου… του ΠΑΟΚ! Διαφωνείτε;
Με άλλα λόγια; Γιατί να (εάν…) στεναχωριούνται οποιοιδήποτε στον ΠΑΟΚ επειδή έφυγε ο Λούμπος Μίχελ; Μόνον αυτός να στεναχωριέται επειδή έφυγε από τον Ιβάν Σαββίδη. Μην τρελαθούμε κιόλας…
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (16/11)
