Με αφορμή την προχθεσινή καθιερωμένη γιορτή της ΕΠΣΜ, οι αναμνήσεις όπως ήταν φυσικό ήρθαν αθόρυβα, διακριτικά αλλά και νοσταλγικά για να με γυρίσουν μερικές δεκαετίες «πίσω», προφανώς για να μου θυμίσουν ιστορικά γεγονότα και σημαντικά περιστατικά από την εποχή της παντοκρατορίας της κορυφαίας ποδοσφαιρικής βορειοελλαδικής ένωσης.
Είναι αλήθεια ότι τα πλέον σημαντικά από αυτά συνοδεύονται με τις ταραχώδεις ιστορικές συνελεύσεις στο «στενάχωρο» διαμερισματάκι της Τσιμισκή. Μέσα από τις οποίες, όντας νεαρός ρεπόρτερ, έζησα ανεπανάληπτες στιγμές. Μπροστά σε παράγοντες που έγραψαν ο καθένας ξεχωριστά τη δική του ιστορία και όλοι μαζί το έπος μιας εποχής που δικαιολογημένα έχει χαρακτηριστεί η σπουδαιότερη της πολύχρονης διαδρομής της ΕΠΣΜ, είδα με δέος, άκουσα με σεβασμό και φοβισμένα αντάλλαξα απόψεις με τεράστιες προσωπικότητες του χώρου εκείνης της εποχής.
Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο που έστω και «πιτσιρικάς» αθλητικογράφος είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω και να «ζήσω» συνελεύσεις με πρωταγωνιστές τον Δημητρό Δημητριάδη (ή Αβδούλ Χαμίτ), τον Γιάννη Αγγέλου, τους αδελφούς Κοντόπουλους, τον Γαρέζο, τον Καβακά, τον Τζήκα, τον Ντίνο Κοσμόπουλο, τον Αστερίου, τον Λιακόπουλο, τον Νίκο Καμπάνη, τον Τάκη Τουρασή, τον Σουλιάδη, τον Νίκο Σαρρή, τον Δημήτρη Νικολαϊδη, τον Λάσκαρη, τον Κοψίδα, τον Ζαρογιάννη και μια σειρά από μικρούς και μεγάλους «ήρωες» της εποχής οι οποίοι με το αδιαπραγμάτευτο ήθος τους και την ατσαλάκωτη μακεδονική τους περηφάνεια έδωσαν και κέρδισαν πολλές μάχες στο άθλιο (και τότε) καθεστώς του Λεκανοπεδίου, καθιστώντας την Ένωση τους κορυφαία και αδιαφιλονίκητη ηγέτιδα επί σειρά ετών στο χώρο. Σε μια από αυτές τις διοικήσεις πιστώνεται και καταγράφεται ο μεγάλος άθλος της ανατροπής του πλέον σκληρού και αδίστακτου προέδρου -επί 25 συναπτά έτη- της ΕΠΟ, Μέρμηγκα, του αποκαλούμενου και «Σαλαζάρ» (σ.σ. Πορτογάλος δικτάτορας που άφησε εποχή).
Ηταν μια εκπληκτικά συντονισμένη εκστρατεία όλων των Βορειοελλαδικών Ενώσεων, κόντρα στο αθηναϊκό κατεστημένο. Για πρώτη φορά οι Βορειοελλαδίτες ενώθηκαν υπό την αιγίδα της ΕΠΣΜ και πέτυχαν αυτό το οποίο οι πάντες το θεωρούσαν τότε ακατόρθωτο.
Στο σημερινό συνοπτικό σημείωμα όπως αντιλαμβάνεστε, δεν είναι δυνατόν να χωρέσουν όχι μόνο οι μνήμες αλλά ούτε και τα ονόματα όλων των αφανών και επιφανών που αγωνίστηκαν και έφεραν – αλλά και διατήρησαν- την ΕΠΣΜ στην κορυφή της πανελλήνιας εκτίμησης και αναγνώρισης. Η θεσμική παντοκρατορία εκείνης της εποχής σε ότι αφορά την ΕΠΣΜ, συνδέθηκε με την αντίστοιχη του Συνδέσμου Διαιτητών Θεσσαλονίκης, ο οποίος με επικεφαλής τον αείμνηστο Γιάννη Φράγκο και τον όρθιο σαν κυπαρρίσι και σήμερα, Μίμη Τσελεπάκη, με μεγάλες σφυρίχτρες (Κατσόρας, Ζλατάνος, Πυλωρίδης, Σαπατακίδης, Δημητριάδης, Ρήγας, Αγγελάκης, Τικμόγλου, Τσολακίδης, Ναζίρης, Ναούμ και πολλοί άλλοι) έγραψε επίσης μια χρυσή ιστορία. Θα ήθελα βέβαια να ζητήσω συγνώμη γιατί δεν μπορώ αυτή τη στιγμή και σε αυτό το συνοπτικό σημείωμα να αναφερθώ και σε συγκεκριμένα σημαντικά γεγονότα εκείνης της εποχής αλλά και σε πρόσωπα που αυτή τη στιγμή η μνήμη μου δε με βοηθάει. Πιστεύω ότι θα τύχω κατανόησης από όλους όσους λησμόνησα αλλά τους διαβεβαιώ ότι ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσω το τι έχουν προσφέρει.
Η ΕΠΣΜ λοιπόν του παρελθόντος έγραψε χρυσή ιστορία το ίδιο και ο Σ.Δ.Θ. Σήμερα και ύστερα από ένα μεγάλο διάστημα σιωπής και διακριτικής διαδρομής της ΕΠΣΜ και με αφορμή την προσπάθεια ανατροπής της φαύλης φατρίας που έχει ρημάξει το ποδόσφαιρο, δίνεται μια ευκαιρία επανασύνδεσης με το παρελθόν. Η ΕΠΣΜ να ξαναβρεί το δρόμο της, την ιστορία της και την πείρα της κόντρα στη σαπίλα και στην Αθηνοκεντρική λίγδα.
Ελπίζουμε ότι ο κύριος Γραμμένος και οι συνεργάτες του θα τα καταφέρουν. Δυστυχώς για τον ρημαγμένο και ισοπεδωμένο στην κυριολεξία Σύνδεσμο Διαιτητών της πόλης, δεν βλέπουμε παρόμοιες αισιόδοξες προοπτικές. Κλείνοντας ευχόμαστε να ξαναδούμε την Ενωση μας εκεί που την ανέδειξαν και την ανέβασαν οι ηγέτες του παρελθόντος. Ανάχωμα σε θεσμικές εκτροπές και ντροπές και ηγέτιδα της κάθε προσπάθειας εξυγίανσης και κάθαρσης.
Σ.Σ. Σίγουρα θα έγινε αντιληπτό ότι ο δαίμονας της ηλεκτρονικής μεταφοράς και αποτύπωσης του χθεσινού κειμένου «κουβάλησε» στην αρχή και την εισαγωγή του προχθεσινού σημειώματος.
