Πρότου αναφέρθούμε στο παιχνίδι κάλο θα ήταν να πρώτα προσδιορίσουμε με απλά λόγια ποιές είναι οι “τέσσερις φάσεις” του παχνιδιού που συμπεριλαμβάνουν και την περιβόητη “μετάβαση” η αλλίως “transition”.
Φάση 1, κατοχή της μπάλας: Η ομάδα που αναφερόμαστε έχει την κατοχή της μπάλας. (διάρκεια αυτής της φάσης: μέχρι να χαθεί η μπάλα)
Φάση 2, αμυντική μετάβαση/ αμυντικό transition: H ομάδα που αναφερόμαστε διαφαίνεται ότι θα χάσει την μπάλα και τελικώς χάνει την μπάλα. (διάρκεια αυτής της φάσης από 0 εώς 2 δευτερολέπτα).
Φάση 3, επιθετική μεταβάση/επιθετικό transition: Η ομάδα που αναφερόμαστε διαφαίνεται ότι θα ανακτήσει την μπάλα και τελικώς ανακτά την μπάλα. (διάρκεια αυτής της φάσης από 0 εώς 2 δευτερολέπτα).
Φάση 4, κατοχή της μπάλας από τον αντίπαλο/μη κατοχή της μπάλας: Ο αντίπαλος της όμαδας που αναφερόμαστε κατέχει την μπάλα. (διάρκεια αυτής της φάσης μέχρι ο αντίπαλος να χάσει την μπάλα).
Εδω πρεπεί να σημειωθεί ότι υπάρχει και μία νεκρή φάση η οποία είναι αυτή όταν η μπάλα βρίσκεται στον αέρα π.χ. από βολέ η ελεύθερο του τερματοφύλακα ή και από κάποιο ελεύθερο χτύπημα(φάουλ,κόρνερ) που στην ούσια είναι αμφίβόλο ποιός θα γίνει κάτοχος.
Αυτή η φάση παρόλο που δεν αναφαίρεται στην προπονητική ύλη είναι σημαντική καθώς εδώ όλοι οι προπονητές ζητάνε από τους παίχτες τους να βγούνε πρώτοι στην μπάλα για να πάρουν τις λεγόμενες ‘πρώτες μπάλες’.
Επίσης παρόλο που οι προπονητές συνηθίζουν να προσδιορίζουν τον αγωνιστικό χώρο με τρίτα δηλάδη αμυντικό τρίτο, μεσαίο τρίτο και επιθετικό τρίτο, η στηλη αυτή για να περιγράψει καλύτερα το γεγονός θα αναφέρεται σε κλίμακα με μέτρα από 0μ εως 100μ (από αμύνα προς επίθεση), όσο δηλαδη και το μήκος του γηπέδου. Π.χ. η Βραζιλία ασκούσε πρέσινγκ στα 70μ
Ανάλυση Βραζιλίας
Σχηματισμός (από αριστερά προς τα δεξιά) : 4-2-3-1 Σέζαρ-Μαρσέλο,Νταβίντ Λουίζ, Τίαγκο Σίλβα, ΝτάνιΑλβες, Γκουστάβο, Παουλίνιο (62’Ερνάνες), Νευμάρ, (88’Ραμίρεζ), Όσκαρ, Χουλκ(67’ Μπερνάρντ)-Φρεντ.
Ο σχηματισμός αυτός ήταν σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού με ενάλλαγη θέσεων (3-4 φορές) μεταξύ του Νευμάρ με Χούλκ και ‘Οσκαρ με Νευμάρ.
Αμυντικά
• Στο πρώτο ημιχρόνο υπήρχε εντολή του Σκολάρι να πιέσει την αμυντική τετράδα της Κροατίας ακόμα ακόμα και στα 80-90 μέτρα (fore-checking) για να μην κάνει παίχνιδι από πισω και να τους αναγκάσει να παίζουν μεγάλες πάσες. Ωστόσο το πρέσινκ αυτο ηταν άναρχο στην φάση του γκολ της Κροάτιας και λειτούργησε σωστά στην φάση της ισοφάρισης του Νευμάρ(pressing μεσαια γραμμης και λίγο πιο μπορστά/65μ). και επίσης στο γκολ του Όσκαρ.
• Μετά το 2-1 η Βραζιλία οπισθοχωρεί και ξεκινάει πιέση στα 50μ. με 40μ. (αμυντικό pressing) με στόχο να βγάλει αντεπιθέσεις. Ανάλυση φάση του γκολ της Κροάτιας:
• Πρώτο λάθος. O Όσκαρ είναι κάτοχος της μπάλας πέριπου στα 60-65 μέτρα του γηπέδου και πολύ κοντα στην πλάγια δεξιά γραμμή. Ο Ντάνι Άλβες αντί να του δώσει επιλογή πάσας πίσω ή να περιμένει να δει τι θα γίνει, ρίσκαρει και ανεβαίνει και αυτός στο ίδιο ύψος πιο εσωτερικά του όμως για να επιτεθεί ζητώντας μπάλα.
• Δεύτερο λάθος.Ο Όσκαρ δεν καταφέρνει λόγω πίεσης ούτε να πασάρει ούτε να κράτησει την μπάλα.
• Τριτο λάθος. Καθώς ανάκτουν την μπάλα οι Κροάτες παίζουν προς τα πίσω και μέχρι και τον τερματοφύλακα τους τον Πλετίκοσα.Ταυτόχρονα ο νευρικός χθες Ντάνι Άλβες αποφασίζει να σπριντάρει για να δώσει έτσι σύνθημα για forechecking πρέσινκ με σκόπο να αναγκάσει τον Πλετίκοσα να διώξει την μπάλα μακριά με τα πόδια.
• Τέταρτο λάθος. Κανείς απο τους Χουλκ Φρε ή Νευμάρ δεν υποστήριζει το πρέσινκ του Άλβες και ο έμπειρος Πλετίκοσα παίζει κοντή/μικρή πάσα δίπλα με προοπτική να φύγει η Κροάτια στην κόντρα από την πλευρά του εκτεθειμένου Ντάνι Άλβες(σπάσιμο πρέσινκ).
• Πέμπτο λάθος. Ο Όσκαρ ο όποιος βλεπει την όλη φάση όταν χάνει την μπάλα (Φάση 2) δεν οπισθοχωρεί στα 50 μέτρα για να καλύψει τον Ντάνι Άλβες που κυνηγάει την μπάλα.
• Έκτο λάθος . Ο δε Παουλίνιο που κλείνει δεξιά για να ανακόψει την πάσα στον Όλιτς είναι ανύμπορος να το κάνει και δεν έχει εύθυνη στην συγκεκρίμενη φάση καθώς είναι σε κατάσταση 1v2. Το έκτο λάθος είναι απο τον 22χρόνο Όσκαρ που δεν σπριντάρει και παρατάει την φάση, όταν τελικά παίρνει την μπάλα ο Όλιτς, οποίος έχει φύγει πίσω από το κέντρο, αφήνοντας τον να διάνυσει μία απόσταση 40 μέτρων χώρις τον πίεσει με αποτελέσμα αυτός να βγάλει αυτήν την ξυραφίσια συρτή σέντρα με εσωτερικά φάλτσα την οποία όποιος την βρει μπορεί να την βάλει στο πλεκτό ακόμα και αμυνόμενος, δηλαδη όπερ και εγένετο.
Εν όλιγοις το γκολ το βάζουν η Κροάτες που βλέπουν το κενό στα δεξιά και το δέχεται η Βραζίλια γιατί στην Φάση 2 ο Όσκαρ δεν καλύπτει τον αφινιάσμενο Άλβες και επίσης επειδή σε Φάση 4 ο Όσκαρ παράταει την φάση νομίζοντας ότι ο Τιάγκο Σίλβα θα προλάβει να κλείσει τον Όλιτς. Συμπερασματικά το γκολ θα μπορούσε να αποφεύχθει εάν υπήρχε σωστή αλληλοκάλυψη (κάλυπτω τον διπλανό συμπαίκτη μου σε περίπτωση που για οποιόδηποτε λόγο αφήνει την θέση του)
Επιθετικά
• Τροφοδοτήθηκε ελάχιστες φορές ο Φρεντ και περίπου το ίδιο και ο Χουλκ.
• Έτσι πως επαίζαν οι Ντάνι Άλβες και Μαρσέλο με μεσο όρο ιχνηλάσιας κάπου στα 60 μέτρα πιθανόν(δηλάδη πολύ πάνω), δημιουργούθηκαν 3-4 φορές κενοί χώροι πίσω τους που οι Κροάτες βγαίναν εκεί και τους εκμεταλευοντούσαν. Αυτό είναι κάτι που εάν δεν διορθωθεί η Βραζίλια θα έχει προβλήματα στο μέλλον όταν ειδικά θα χρειάζεται να βγουν τα μπακ της μπροστά τα οποία έτσι και αλλιώς είναι από την φύση τους φουλ επιθετικά.
• Γενικά η Βραζίλια είχε πολλά προβλήματα ανάπτυξης και ανάγκαζε να γυρίζουν αρκετά πίσω οι Νευμάρ και Όσκαρ για να πάρουν μπάλα
• Το τρίτο γκολ έδειξε ότι η τακτική/στρατηγική των αντεπιθέσεων είναι το βασικό όπλο αυτής Βραζιλίας η οποία εάν την εφαρμόσει σωστά μπορεί να την μεταμορφώσει προς το καλύτερο.
• Τέλος έδειξε ειδικά μετά το ανύπαρκτο πέναλτυ(το κερδίζει ο Φρεντ καθώς και το όσκαρ ηθοποίας) ότι έιναι μια ομάδα που αδυνάτουσε να κοντρόλαρει και να ρίξει τον ρύθμο του παιχνιδιού με συνέπεια να δίνει την ευκαίρια στην Κροατία να έχει επιπρόσθετες επιθέσεις.
Συμπερασματικά
Η Βραζιλία παρόλο που ήταν νευρική κατάφερε να γυρίσει το αποτέλεσμα και σίγουρα στα επόμενο παιχνίδι θα είναι πιο ήρεμη και απελευθερώμενη ώστοσο πρέπει να βελτιώσει της αλληλοκαλύψεις και το δημιουργικό κομμάτι. Το πρώτο μπόρει να το διορθώσει σύντομα. Ωστόσο το δεύτερο απαιτεί περισσοτέρο χρόνο και περιλαμβάνει και τρία παρακάτω απλά ερωτήματα:
1. Σε ποιο σημείο του αγώνα να παίξει αντεπίθεση(που ειναι ικανή);
2. Πότε να επιτεθεί και πώς(που έδειξε να ζορίζεται);
3. Πώς να κοντρολάρει τον ρυθμό του παιχνιδιού οταν προηγείται στο σκορ (που δεν το έπραξε η δεν μπορούσε να το πράξει);
Τέλος περιμενόντας τόσα πολλά στο επιθετικό κομμάτι από τους Μαρσέλο και Ντάνι Άλβεζ, οι οποίοι ανέβαζαν την υπολοίπη όμαδα (ειδικά ο δεύτερος )αντί να συμβαίνει το αντίστροφο, δηλάδη να βγάζει η ομάδα τα μπακ προοδευτικά μπροστά, π.χ. overlapping, εάν συνεχιστεί αυτό το φαινόμενο οι δυό αυτοί παίκτες θα έχουν διαστήματα στο παχνίδι τους που θα επιβαρυνόνται στο μέγιστο και δεν θα έχουν την φρέσκαδα να μαρκάρουν αποτελεσμαστικά οτάν επιβάλεται. Δηλαδή σε επικίνδυνους χώρους και σε καταστάσεις 1v1 που θα χρειαστεί να δουλέψουν στα κόκκινα. Κοινώς αυτοί οι δύο κινδυνεύουν να ‘σκάσουν’.
* Ο Μαρίος Κουτσιμανής γεννήθηκε το 1977 στην Θεσσαλονίκη. Σαν ποδοσφαιριστής έπαιξε σε όλες σχεδόν τις θέσεις σε ερασιτεχνικό επίπεδο για περίπου 20 χρόνια . Στα 29 του απέκτησε το UEFA ‘B’ και στα 32 του UEFA ‘A’από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.Την παρούσα φάση είναι τριτοετής φοιτήτης Αθλητικών Σπουδών στο πανεπιστήμιο του Χάρτφορτσηρ και ενεργό μέλος της αγγλικής FA Coaches’ Licensed Club.
Email επικοινωνίας m.koutsiman@gmail.com
