Πολιτική ηγεσία του αθλητισμού, ΕΠΟ και Super League, σε συνεργασία με τα δύο συνδρομητικά Κανάλια έχουν βάλει στο τραπέζι το θέμα της αναδιάρθρωσης των επαγγελματικών Πρωταθλημάτων. Ο στόχος αυτής της ομολογουμένως ριζοσπαστικής πρότασης είναι η οικονομική ανασύνταξη των ομάδων και η δημιουργία περισσότερο ανταγωνιστικών Πρωταθλημάτων. Προσωπικά δεν διαφωνώ με την πρόταση. Μάλιστα από αυτή εδώ τη γωνία, πριν από δύο ημέρες, τη χαρακτήρισα πρόκληση για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, επισημαίνοντας τις δυσκολίες που υπάρχουν για την υλοποίηση της.
Το γεγονός όμως ότι «ζυμώνεται» μία λύση για την πρόοδο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου έρχεται σε σύγκρουση με την προσπάθεια που κάνουν η Λίγκα, αλλά και σιωπηρά η Κυβέρνηση για τη σωτηρία του υπερχρεωμένου Παναθηναϊκού. Οποίος χθες (μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) είχε δεύτερη αφαίρεση 3 βαθμών για τον Βέμερ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν δεν συμφωνήσει με τον παίκτη για την εξόφληση των 500.000 ευρώ στην τρίτη αφαίρεση βαθμών θα του επιβληθεί η ποινή του υποβιβασμού!
Πώς προσπαθεί η Κυβέρνηση να δώσει φιλί ζωής στους πράσινους. Με την υπαγωγή των χρεών στο νόμο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, ώστε να γίνει ο Παναθηναϊκός περισσότερο ελκυστικός για την “Pan Asia”. Συμπέρασμα; Τα «μαγειρέματα» συνεχίζονται με επίφαση ότι οι πράσινοι είναι ισχυρό brand και θα πρέπει να παραμείνουν στη Super League. Πίσω από την επίφαση υποκρύπτονται πολιτικοοικονομικά συμφέροντα πάνω στα οποία, δυστυχώς, είναι δομημένη η Super League.
Δεν διαφωνώ με το ποδοσφαιρικό μέγεθος του Παναθηναϊκού. Είναι όμως ένα επιχειρηματικό brand όπως εκατοντάδες στην Ελλάδα, το οποίο χρεωκόπησε. Οπότε θα πρέπει να πληρώσει το τίμημα όσο ακριβό κι αν είναι και να επανέλθει «καθαρός» και πάλι στον φυσικό του χώρο.
Ποια είναι η διαφορά με μία εμπορική επιχείρηση; Ότι ο Παναθηναϊκός, όπως και όλες οι αθλητικές ομάδες, έχουν πελάτες-φιλάθλους, ενώ η επιχειρήσεις απλώς πελάτες- καταναλωτές.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι όμως περισσότερο ισχυρό brand από τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ, τη Γιουβέντους, τη Μίλαν, τη Μασέϊγ και τη Ριβερ Πλέϊτ, ομάδες οι οποίες για διάφορους εξωαγωνιστικούς λόγους υποβιβάστηκαν.
Οπότε αν η Κυβέρνηση και οι συνομιλητές της θέλουν ειλικρινά να αλλάξει το τοπίο στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο θα πρέπει να εφαρμόσουν τους νόμους ανεξαρτήτως από το πολιτικό κόστος και το πόσο λαοφιλής είναι μία ομάδα.
FOCUS
Μ’ αυτά που γίνονται στη Football League μία χαρά θα είναι ένα Πρωτάθλημα με 14 ομάδες που σχεδιάζει ο υφυπουργός Γιώργος Βασιλειάδης σε συνεργασία με την Ε.Π.Ο. Κι αν μάλιστα μικρύνουν τον αριθμό στις 10 ομάδες, τόσο το καλύτερο. Υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι υπάρχει λόγος να είναι μεγαλύτερος ο αριθμός;
