Aπουσιάζοντας επί έξι μέρες στο εξωτερικό και μπαίνοντας κάθε βράδυ στο ίντερνετ για να ρίξω μια ματιά στην επικαιρότητα, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο ΠΑΟΚ δεν έκανε άλλη μεταγραφή. Και, φυσικά, δεν μπορούσα να εξηγήσω γιατί μόλις προχθές βρέθηκαν και κουβέντιασαν ο Ιβάν Σαββίδης και ο Αγγελος Αναστασιάδης, καταλήγοντας στον αριθμό των παικτών που κρίνονται απαραίτητοι για την ενίσχυση του ρόστερ. Και επειδή ποτέ ο Αγγελος δεν ήταν βιαστικός, δεν ήταν όμως και της λογικής... «τα ζώα μου αργά», εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ο εφησυχασμός και η... άνεση του μεγαλομετόχου του ΠΑΟΚ. Είπαμε ότι οι Ρώσοι και οι Ρωσοαναθρεμένοι έχουν εντελώς δική τους αίσθηση του χρόνου και ένα ξεχωριστό τάιμινγκ, βλέπω όμως ότι ο Ιβάν Σαββίδης απειλεί με κατάρριψη το παγκόσμιο ρεκόρ στο σλόου μόσιον.
Ακόμη και οι μεγαλύτερες ομάδες αφήνουν κάποιες θέσεις κενές, πιστεύοντας ότι μέχρι την τελευταία στιγμή της μεταγραφικής περιόδου, θα βρουν κάποια «κελεπούρια». Σύμφωνοι. Αλλο αυτό και άλλο το να έχει τελειώσει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας μιας ομάδας και από το ρόστερ της να λείπουν ακόμη πέντε - έξι ποδοσφαιριστές. Εκτός κι αν μας πουν οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ ΠΑΟΚ ότι θα «φορτώσουν» με μπόλικους νεαρούς και θα κάνουν δυο – τρεις μόνο ακόμη μεταγραφές, πιστεύοντας ότι η ομάδα θα γίνει πανίσχυρη και ικανή να πετύχει περισσότερα από πέρσι. Να διεκδικήσει, δηλαδή, στην πράξη και όχι στα λόγια, το Πρωτάθλημα και να κατακτήσει το Κύπελλο. Αν είναι έτσι, πρέπει να βγουν και να το πουν στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να εξηγήσουν στους οπαδούς του ΠΑΟΚ τι ακριβώς είναι αυτό που θέλουν να πετύχουν φέτος και πώς ακριβώς αποφάσισαν να το επιδιώξουν. Κόσμος που δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να αξιολογήσει, δεν μπορεί και να στηρίξει συνειδητά. Η αγάπη για την ομάδα δεν αρκεί. Πρέπει να σε εμπνέουν και οι άνθρωποι της ομάδας. Οι ίδιοι και η φιλοσοφία τους...
Ημουν πάντοτε υπέρ της πιτσιρικαρίας και δεν ξεχνώ ότι ο ΠΑΟΚ διέθετε πραγματικά μεγάλη ομάδα μόνο όταν τη φανέλα του φορούσαν πολλοί Ελληνες παίκτες, οι οποίοι είτε εντάχθηκαν στον ΠΑΟΚ από μικρή ηλικία, είτε προέρχονταν από τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ. Είμαι, δηλαδή, για να φέρω ένα παράδειγμα, με τον Αθανασιάδη και δεν μπορώ να είμαι με τον κάθε περαστικό Ολίσε, Χούσεν και πάει λέγοντας. Είναι, όμως, όλοι οι πιτσιρικάδες που σήμερα διαθέτει ο ΠΑΟΚ ικανοί να παρουσιάσουν αμέσως μια μεγάλη ομάδα; Είναι ένα ερώτημα. Αν τους κρίνει έτοιμους ο Αγγελος, έχει καλώς. Θα βασιστούμε στην κρίση του. Αν, όμως, του είπε ο Σαββίδης ότι δεν θέλει να ξανοιχτεί στις μεταγραφές και ότι, εξ αυτού του λόγου, πρέπει να εντάξει σώνει και καλά στο ρόστερ πολλούς νεαρούς, τότε το πιθανότερο είναι να υπάρξει πρόβλημα.
Διότι δεν αρκεί να είσαι Ελληνας και πιτσιρίκος για να παίξεις μπάλα με αξιώσεις στον ΠΑΟΚ. Πρέπει να διαθέτεις και ποιότητα. Οταν, για παράδειγμα πάλι, έτυχαν στην ίδια ομάδα, νεαροί όντες, οι Γούναρης, Ιωσηφίδης, Τερζανίδης, Παρίδης, Ασλανίδης, Αποστολίδης, Σαράφης και Κούδας, μεγαλούργησαν. Περί αυτού πρόκειται; Διαθέτει και σήμερα ο ΠΑΟΚ τέτοιους και τόσους θαυματουργούς πιτσιρικάδες; Κανείς δεν το πιστεύει. Ούτε ο Αγγελος. Ούτε καν ο Σαββίδης...
Μόνο με πολλές αλλαγές θα πετύχει ο Αγγελίδης
Η μοναδική μεταγραφή που έγινε την τελευταία εβδομάδα στον ΠΑΟΚ ήταν του Ιάκωβου Αγγελίδη. Μπορεί να αποδειχθεί η πιο σημαντική απ’ όλες. Διότι χωρίς οργανωμένη ΠΑΕ, ομάδα μεγάλη δεν μπορεί να γίνει. Αν ο Αγγελίδης καταφέρει, από τη δική του πλευρά, να συμμαζέψει το μπάχαλο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, η προφορά του θα είναι πιο πολύτιμη από την απόδοση οποιουδήποτε παικταρά.
Προσωπικά, εξακολουθώ να αμφιβάλω ότι ένας μόνο άνθρωπος μπορεί να «σουλουπώσει» την ΠΑΕ ΠΑΟΚ και να θεραπεύσει τις πολλές πληγές της. Είναι πολλοί οι κρίσιμοι τομείς, που απαιτούν τη δραστηριοποίηση ικανών στελεχών. Αν, λοιπόν, ο Σαββίδης επέλεξε τον Αγγελίδη για να του φορτώσει τα πάντα, το πιθανότερο είναι ο άνθρωπος να αποτύχει. Αν, όμως, όντως του έχει ζητήσει να αξιολογήσει το ανθρώπινο δυναμικό και να εισηγηθεί αλλαγές και αντικαταστάσεις στελεχών, τότε η υπόθεση της αναδιοργάνωσης της ΠΑΕ θα έχει μπει σε σωστό δρόμο.
Ετσι ή αλλιώς, πάντως, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ο Ιβάν Σαββίδης δεν επέλεξε ξένο, αλλά Ελληνα. Ο Αγγελίδης δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής στις συνθήκες του ελληνικού ποδοσφαίρου, ούτε θα δυσκολευτεί να νιώσει τι πάει να πει Θεσσαλονίκη, κόσμος του ΠΑΟΚ και, τελικά, ΠΑΟΚ. Ο ξένος ούτε καν εφημερίδες μπορεί να διαβάσει, ούτε τι λένε τα ραδιόφωνα μπορεί να καταλάβει, ούτε νιώθει στο πετσί του όλη την περιρέουσα ατμόσφαιρα και τις εντυπώσεις που σχηματίζει η κοινή γνώμη. Ο Ελληνας αντιλαμβάνεται τα πάντα, ξέρει ακριβώς τι συμβαίνει και, αν είναι και άξιος, ξέρει πώς να χειριστεί ακόμη και τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Κι ακόμη, μπορεί να μεταφέρει πιστά στον Ιβάν Σαββίδη την ισχύουσα πραγματικότητα και όχι αυτή που νομίζει ή φαντάζεται. Ο Τσιστιακόφ, ας πούμε, ήταν στην κοσμάρα του. Ζούσε σε μια δική του πραγματικότητα, βλέποντας παντού εχθρούς και δολιοφθορείς. Τι μετέφερε, λοιπόν, στον Σαββίδη; Ισως ένα σενάριο χολιγουντιανής αστυνομικής ταινίας. Πάντως, όχι όσα όντως συνέβαιναν, με τις αιτίες, τις αφορμές και τους πρωταγωνιστές τους...