Συζητώντας τις τελευταίες μέρες με πολλούς φίλους του ΠΑΟΚ, νεαρούς στην πλειονότητά τους (έχει τη σημασία του), κατάλαβα ότι από τη μία πλευρά δεν τα έβαψαν μαύρα με την αποχώρηση του Λουτσέσκου και από την άλλη περιμένουν πολλά από τον Φερέϊρα. Κυρίως περιμένουν να παίξει ο ΠΑΟΚ καλύτερο ποδόσφαιρο, γιατί πιστεύουν ότι, παρά το νταμπλ, η ομάδα με τον Λουτσέσκου έκανε τρία-τέσσερα πολύ καλά παιχνίδια, αλλά στα υπόλοιπα δεν “τσούλησε” και βάσισε τα αποτελέσματα που πήρε στην αξία και την προσωπικότητα κάποιων συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών, που έβγαζαν το φίδι από την τρύπα. Τον Πρίγιοβιτς, τον Βειρίνια, τον Μάτος, τον Πασχαλάκη και τους δύο σέντερ μπακ, Βαρέλα και Κρέσπο.
Για το ποδόσφαιρο που έπαιξε ο ΠΑΟΚ δεν έχουν και πολύ άδικο, εδώ που τα λέμε, αν και προσόν για μια ομάδα δεν είναι μόνο να παίζει καλό ποδόσφαιρο, αλλά και να ξέρει να παίρνει σταθερά τα θετικά αποτελέσματα. Φοβάμαι, ωστόσο, ότι υπερεκτιμούν τον ρόλο που μπορεί να παίξει σε μια ομάδα ο προπονητής, γι’ αυτό και έχουν πολλές προσδοκίες από τον Φερέιρα, περιμένοντας να παρουσιάσει έναν ΠΑΟΚ που, με το ποδόσφαιρο που θα παίζει, θα τους ικανοποιεί περισσότερο.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο “συντηρητισμός” που βγήκε με τον Λουτσέσκου οφείλεται στην επίγνωση του Ρουμάνου για το έμψυχο δυναμικό που είχε στη διάθεσή του. Επαιζε, δηλαδή, ανάλογα με τους παίκτες που είχε και μ’ αυτούς τους παίκτες που είχε πέτυχε τον στόχο του. Επειδή, λοιπόν, οι αλλαγές που έγιναν μέχρι στιγμής στο ρόστερ δεν είναι θεαματικές και επειδή ως ένα πολύ μεγάλο βαθμό ίδιο θα είναι το ρόστερ, το ερώτημα που προκύπτει είναι αν ο ΠΑΟΚ μπορεί να παίξει διαφορετικά, ίσως πιο θεαματικά, μόνο και μόνο επειδή άλλαξε ο προπονητής και ο νέος προπονητής έχει διαφορετικές ιδέες από τον προκάτοχό του. Θα φανεί στην πράξη. Και θα φανεί επίσης πόσο δύσκολο είναι ή δεν είναι να συνδυαστεί το θεαματικό ποδόσφαιρο με το θετικό αποτέλεσμα.
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα αλλάξει πολύ το αγωνιστικό στιλ του ΠΑΟΚ, διότι δεν έχει αλλάξει πολύ ο θίασος. Ιδιοι περίπου θα είναι οι πρωταγωνιστές, ίδιο περίπου και το έργο που θα δούμε σε αγωνιστικό επίπεδο.
Κακά τα ψέματα όμως. Πιο μεγάλη σημασία απ’ όλα έχει το να διατηρήσει ο ΠΑΟΚ, με διαφορετικό κόουτς και με τους όποιου διαφορετικούς παίκτες στην ομάδα, την ομοιογένεια, τη συνοχή, την πετυχημένη “χημεία”, στοιχεία που “χτίστηκαν” επί δύο χρόνια από τον Λουτσέσκου. Αυτό ήταν το μεγάλο όπλο του ΠΑΟΚ και πρέπει να μείνει το ίδιο ισχυρό.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport