ΙΝΦΟ
Ξέσπασε εμφύλιος στο λιμάνι: Μαρινάκης εναντίον Κόκκαλη! Τα ερυθρόλευκα μαχαιρώματα στο περιθώριο πολιτικών αντιπαραθέσεων και εξαρτήσεων βγάζουν άπλυτα στη φόρα και αναδεικνύουν για μία ακόμη φορά ότι ο «δαφνοστεφανωμένος» είναι διασωληνωμένος επί μονίμου βάσεως με την εξουσία.
Ελαχε στον πρωτότοκο γιο του Σωκράτη Κόκκαλη να είναι εκείνος που επισήμως πλέον θα επιβεβαίωνε μια υποβόσκουσα κρίση. Μέχρι πρότινος εμείς τουλάχιστον προσπαθούσαμε να αντιληφθούμε μέσα από τα ελεγχόμενα από την ερυθρόλευκη προπαγάνδα ΜΜΕ τι ήταν εκείνο που ξαφνικά είχε οδηγήσει σε επιθετικά δημοσιεύματα τα οπαδικά έντυπα του «θρύλου», τα οποία εντελώς ανεξήγητα στόχευσαν επικριτικά στον εμβληματικό «θείο». Μια προσωπικότητα-ταμπού! Θεμελιωτής της θρυλικής παράγκας και ενός πανίσχυρου καθεστώτος που καταδυνάστευε για πολλά χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο, το αφεντικό της Ιντρακόμ, πολυπράγμωνας και πανέξυπνος επιχειρηματίας, ελέγχοντας τους πάντες και τα πάντα εντός της ελληνικής επικράτειας και όντας κράτος εν κράτει την εποχή του ΠΑΣΟΚ, κέρδισε επαξίως τον τίτλο του εθνικού προμηθευτή.
Με τα χρυσοφόρα ταμεία της Siemens και του ΟΠΑΠ να του εξασφαλίζουν τεράστια οικονομική ισχύ και ως εκ τούτου να τον καθιστούν αδιαφιλονίκητο αφεντικό στο χώρο του ποδοσφαίρου, αλλά και ρυθμιστή σημαντικών πολιτικών εξελίξεων. Υποθέσεις όπως αυτή του Σαλαλέ και του Λούβαρη είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις, οι οποίες ενταφιάστηκαν με μεγάλη άνεση και δίχως την παραμικρή δυσκολία. Τον Κόκκαλη δεν τόλμησε ποτέ και κανείς μέχρι «χθες» - άντε και μέχρι προχθές – να τον αμφισβητήσει, πολύ περισσότερο και να αντιπαρατεθεί μαζί του. Ώσπου ήρθε προφανώς και η δική του ώρα για να υποστεί αυτός ο ανέγγιχτος και απλησίαστος τη δοκιμασία και να νιώσει το συναίσθημα του ευεργετούντος, τον οποίο επικρίνει ο ευεργετούμενος. Ασφαλώς και δεν το περίμενε και μάλιστα από εκείνον που του είχε δώσει το δαχτυλίδι της διαδοχής, φορτώνοντάς τον όμως με μια βαριά κληρονομιά επαχθών υποχρεώσεων και με σκοτεινούς συνεταιρισμούς, όπως αυτός ο πολύ σημαντικός και καταλυτικός με τον Λαυρεντιάδη. Η περίοδος της ήρεμης σύμπλευσης είχε μικρές διαταραχές, με τον διάδοχο να διαμαρτύρεται, όχι βέβαια δημόσια για τα όσα του φόρτωσε ο προκάτοχός του και τα οποία δεν είχαν εκτιμηθεί σωστά στην πρώτη και μεγάλη συμφωνία. Ετσι, κάποια στιγμή και με αφορμή τον Πέτρο Κόκκαλη, που αποφάσισε να εγκαταλείψει τον συνδυασμό του Μώραλη για να θέσει υποψηφιότητα με τον ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε τον τερματισμό μιας εύθραυστης εκεχειρίας, η οποία όπως προαναφέραμε μερικές φορές και κατά περίσταση, αλλά και με αφορμή τον Ολτυμπιακό, δεν εφαρμοζόταν από πλευράς των ανθρώπων της ερυθρόλυεκης ΠΑΕ και του προέδρου της.
Ο Πέτρος Κόκκαλης με την πρόσφατη συνέντευξή του την οποία έκλεισε με το χαρακτηριστικό «άντε γεια» του ανεπανάληπτου Τσουκαλά, πέταξε το γάντι στον Μαρινάκη κρατώντας σαν επίλογο τον απίστευτο «εμείς όταν χάναμε τα πρωταθλήματα, δε λέγαμε ότι φταίει η κυβέρνηση γι΄αυτό». Προφανώς το έκανε για να αβαντάρει αυτούς που τον καλοδέχτηκαν στον συνδυασμό τους. Η ατάκα αυτή που ήταν όλα τα λεφτά όμως προκάλεσε την απορία στην κοινή γνώμη, η οποία με το δίκιο της αναρωτήθηκε σε ποια κυβέρνηση αναφερόταν από τη στιγμή που ο πατέρας του εκείνη την εποχή ήταν ο κατ΄εξοχήν πρωθυπουργός και παντοδύναμος κυβερνήτης της χώρας. Και επιπρόσθετα η ίδια η κοινή γνώμη θα ήθελε να του θυμίσει πως κι αν κατά τύχη έχαναν κανένα πρωτάθλημα (χώρια από αυτά που έκλεβαν), είχαν την εξουσία σε χρόνο ρεκόρ να το επανακτήσουν στα χαρτιά χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν (περίπτωση Βάλνερ). Η έναρξη των εχθροπραξιών στο λιμάνι λόγω πολιτικών διαφορών και επιδιώξεων να είστε σίγουροι ότι θα βγάλει πολλά άπλυτα στη φόρα.
Ο αλληλοσπαραγμός θα τους οδηγήσει στα άκρα εκτός αν επέμβουν κάποιοι ψύχραιμοι και τους συμβιβάσουν. Το ότι όμως η κόντρα παλιών και νέων παραγόντων γίνεται στο πεδίο μιας πολιτικής και σκληρής αντιπαράθεσης αυτή τη φορά, με σκοπό βέβαια όποιος και να επικρατήσει να συνεχιστεί η επιχειρηματική επιβίωση ορισμένων, όσο και η εύνοια που απολαμβάνει χρόνια ολόκληρα και με την οποιανδήποτε κυβέρνηση η ομάδα τους, δείχνει πως εκεί στο λιμάνι έχουν χάσει παντελώς την ψυχραιμία τους και τον μπούσουλά τους.
ΥΓ: Η απόφαση της συνέχισης του αγώνα που διακόπηκε από το Γερμανό διαιτητή ανάμεσα στους αιώνιους και ο τρόπος αντίδρασης του Ολυμπιακού εκθέτει με τον πλέον εμφατικό τρόπο την ΠΑΕ του λιμανιού και τον εκπρόσωπο επικοινωνίας της, ο οποίος φόρα παρτίδα δήλωνε ευθαρσώς και με σχετική προκλητικότητα πως η ομάδα του είχε δηλώσει την πρόθεσή της και την επιθυμία της να συνεχιστεί το παιχνίδι!!!
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
