Αργησαν πολύ κάποιοι στον Ηρακλή να καταλάβουν ποια ήταν η πραγματικότητα για την ομάδα τους αυτή την σεζόν.
Αργησαν πολύ κάποιοι στον Ηρακλή να αντιληφθούν μέχρι πού έφταναν οι δυνατότητες των παικτών που υπήρχαν στο ρόστερ.
Αργησαν πολύ κάποιοι να συνειδητοποιήσουν ότι είναι συγκεκριμένο το… ταβάνι των οικονομικών δυνατοτήτων του Σπύρου Παπαθανασάκη.
Ο Ηρακλής πέρασε μια ολόκληρη σεζόν με κάποιους από τους ανθρώπους του να μην κάνουν τίποτε άλλο εκτός από το να προσπαθούν να κρύψουν προβλήματα κάτω από το χαλάκι, να διαχειριστούν επικοινωνιακά μια σειρά από αδυναμίες, να κατασκευάσουν εχθρούς για να στρέψουν αλλού το ενδιαφέρον του κόσμου τους.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, όταν έφτασαν οι «κυανόλευκοι» μέχρι τις τελευταίες μέρες χωρίς να κλείσουν κάποιον παίκτη, επειδή δεν είχαν λίγες χιλιάδες ευρώ για να δώσουν προκαταβολή.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την υπόθεση Μπάμπα, που για μήνες την άφηνε η διοίκηση του Ηρακλή να… σέρνεται, ενώ θα μπορούσε με λίγες χιλιάδες ευρώ να την κλείσει και να μην εκτίθεται.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την υπόθεση «μεταφορά έδρας στο γήπεδο του Μακεδονικού», που κι αυτή χρησιμοποιήθηκε για να φύγει η συζήτηση από τα χρέη της ΠΑΕ στο Καυτανζόγλειο, τα οποία αδυνατούσε να εξυπηρετήσει.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το θέμα «συμπαίκτης Παπαθανασάκη», που προέκυψε όταν άρχισε να πλησιάζει ο καιρός που ο Ηρακλής θα κρινόταν από την επιτροπή αδειοδοτήσεων της ΕΠΟ και οι άνθρωποί του γνώριζαν πως δεν θα τα κατάφερνε.
Ολες οι παραπάνω περιπτώσεις είναι ενδεικτικές του γεγονότος ότι ο Ηρακλής πορεύτηκε χωρίς σε καμία στιγμή η διοίκησή του να μιλήσει με ειλικρίνεια στον κόσμο, χωρίς ποτέ στη διάρκεια αυτής της σεζόν να εξηγήσει τι μπορεί να κάνει και τι δεν μπορεί, αν υπάρχουν προϋποθέσεις για να τίθενται υψηλοί στόχοι ή δεν υπάρχουν.
Οι οργανωμένοι οπαδοί του Ηρακλή, που με πολύ μεγάλη καθυστέρηση αντέδρασαν χθες και ζήτησαν εξηγήσεις από τον κ. Παπαθανασάκη με ανακοίνωσή τους, έπεσαν κι αυτοί θύματα της εικονικής πραγματικότητας που τους παρουσίαζε η διοίκηση, εμφανίζοντάς τους ως εχθρούς όσους έβλεπαν λίγο πιο μακριά και ασκούσαν κριτική με βάση πραγματικά δεδομένα.
Από δω και πέρα, αρχίζει μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδος για τον Ηρακλή. Μια περίοδος στην οποία μόνο οι καθαρές κουβέντες και μόνο η ανάλυση πραγματικών δυνατοτήτων μπορεί να ανοίξει δρόμους.
Αν φαντάζονται οι οπαδοί του Ηρακλή ότι με τον Παπαθανασάκη επικεφαλής της διοίκησης και χωρίς αδειοδότηση υπάρχουν περιθώρια για υψηλούς στόχους, μάλλον, δεν έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας.
Με αυτές τις συνθήκες και με αυτό τον μεγαλομέτοχο, η μοναδική δυνατότητα που έχει ο Ηρακλής είναι να καταστρώσει ένα σχέδιο επιβίωσης, κατ’ αρχήν, το οποίο, όμως, μεσοπρόθεσμα θα στοχεύει στη δημιουργία μιας ομάδας ικανής να βλέπει ψηλότερα από την αποφυγή του υποβιβασμού.
Για να γίνει αυτό, βέβαια, χρειάζεται υπομονή, χρειάζεται να το πιστέψει ο Νίκος Παπαδόπουλος και να μείνει για να αναλάβει την ευθύνη υλοποίησής του, χρειάζεται να γίνει, επιτέλους, ο Ηρακλής μια ΠΑΕ Superleague, διότι η οργάνωσή του εξακολουθεί να παραπέμπει σε ΠΑΕ Β’ Εθνικής.
