Πόσο πιο προσβλητικό πια; Παραδοχή ασχετοσύνης και ανικανότητας! Προϊόντος του χρόνου, η διεθνής επιτροπεία αντί να μειώνεται αυξάνεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μετά το VAR, ο Μπιορν Βασάλο έκανε επίδειξη δύναμης λέγοντας ότι σύντομα θα έρθουν ειδικοί από το εξωτερικό για να… μας μάθουν πώς θα αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα βίας, αλλά και για να… εκπαιδεύσουν τα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής. Ελεος.
Αναρωτιέμαι πραγματικά: Τι είναι αυτό που μας κάνει να μην μπορούμε να φτιάξουμε το ποδόσφαιρό μας; Γιατί «φωνάζουμε» κάθε λίγο και λιγάκι τους ξένους και για ποιο λόγο όταν αυτοί έρχονται, κάνουμε σαν… βρεγμένες γάτες; Γιατί στα ευρωπαϊκά ματς συνήθως οι οπαδοί δεν ανάβουν καπνογόνα και στα ελληνικά δεν τους νοιάζει; Γιατί τους ξένους διαιτητές οι ποδοσφαιριστές δεν τους… παίρνουν καροτσάκι; Γιατί δεν τους ορμάνε οι παράγοντες; Γιατί όλοι σεβάστηκαν τον Μπορμπαλάν ακόμη και στα λαθάκια του;
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μόνο οι Ελληνες είμαστε διεφθαρμένοι. Πολύ πρόσφατα παραδείγματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, άλλωστε, μας απέδειξαν ότι η διαφθορά δεν είναι φαινόμενο ελληνικό. Εχω την αίσθηση απλά πως στο εξωτερικό έχουν το μηχανισμό να το αντιμετωπίζουν αποδοτικότερα, παραμένοντας πιστοί στον τελικό στόχο, που είναι η προστασία του προϊόντος. Γι’ αυτό βλέπεις γεμάτα γήπεδα, παρ΄ότι κι εκεί πολλές φορές γίνονται διαιτητικά «εγκλήματα».
Η προστασία του προϊόντος είναι για τις περισσότερες τουλάχιστον χώρες η κόκκινη γραμμή. Δεν είναι κανείς πιο πάνω από αυτό. Δεν αισθάνεσαι δηλαδή ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα για να κερδίσεις. Και οι παράγοντες των ομάδων πρώτοι απ' όλους το σέβονται. Αυτή εκτιμώ ότι είναι η διαφορά σε σχέση με την Ελλάδα. Εχουμε επιτρέψει τη χαλαρότητα. Εχουμε αφήσει απροστάτευτους τους θεσμούς, δεν αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της ευθύνης του ρόλου που ο καθένας μας έχει: Τι σημαίνει να είσαι δικαστής, δικηγόρος, πρόεδρος, δημοσιογράφος, προπονητής, οπαδός. Μα κυρίως, πρόεδρος, διότι από το... κεφάλι ξεκινάει.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι οι Ελληνες διαιτητές είναι χειρότεροι από τους ξένους. Όχι. Απλά δεν τους αφήνουμε να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Θέλουμε να παρέμβουμε για να τους επηρεάσουμε, ο καθένας με τον τρόπο του. Το ίδιο ισχύει με όλους τους προαναφερθέντες. Το περιβάλλον έχει γίνει τοξικό για όλους και ο ένας παρασύρει τον άλλον. Και αφού το… τερματίζουμε περιμένουμε τον ευρωπαϊκό βούρδουλα για να μας συνετίσει και να μας εξηγήσει τα αυτονόητα: Την επαγγελματική και ανεξάρτητη διαιτησία, το ηλεκτρονικό εισιτήριο, τον αυστηρό πειθαρχικό κώδικα. Καλά να πάθουμε.