Δυσκολεύτηκαν είναι αλήθεια οι πρωτοπόροι για το χθεσινό τρίβαθμο. Το παιχνίδι πήγε να «στραβώσει» και η «ζημιά» αποφεύχθηκε από ένα χαρισματικό, όπως τουλάχιστον δείχνει μέχρι στιγμής παρά τον ελάχιστο χρόνο που χρησιμοποιήθηκε, νεοφερμένο (Σφιντέρσκι).
Το γιατί έφτασαν οι γηπεδούχοι στο παρά πέντε να ξορκίσουν το κακό και να ξαναβρεθούν και πάλι σε θέση ισχύος, θα μπορούσε κανείς να το βρει πολύ εύκολα, καταλήγοντας χωρίς περεταίρω έρευνα στο θυμοσοφικό ποδοσφαιρικά απόφθεγμα: «μπάλα είναι και όλα μπορούν να συμβούν», προσθέτοντας και τη γνωστή ιστορική ατάκα του Όσιμ. Να μείνει δηλαδή σε αυτά ακριβώς και να πει το «πάμε παρακάτω», χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Δεν ξέρουμε αν αυτή η απλοϊκή προσέγγιση τη συγκεκριμένη στιγμή και σε ότι αφορά τους πρωτοπόρους, θα ήταν μια ευκαιρία για να κλείσουν μέσα σε μια παρένθεση το χθεσινό αγχώδες αποτέλεσμα. Όχι βέβαια ότι θα έπρεπε και να καρφωθούν με προβληματισμό σε αυτή τη διαπίστωση και να τραυματίσουν άθελα τους και τη δική τους αυτοπεποίθηση. Κάτι τέτοιο θα ήταν και ανόητο, γιατί απλούστατα αυτή τη στιγμή μιλάμε για μια νίκη και τους τρεις πολύτιμους βαθμούς που κατακτήθηκαν. Θα λέγαμε όμως, μια συζήτηση με κάποιες επισημάνσεις που πιθανόν να αφορούν σημαντικά ή ασήμαντα λάθη δεν έχει σημασία, που προκλήθηκαν όμως από αστοχίες, μπλοκαρίσματα ή επιπολαιότητες που θα δεν πρέπει να επαναληφθούν, θα μπορούσε να εξηγήσει κάποια κενά - έστω και λίγα – που εντοπίστηκαν και δυσκόλεψαν τις εξελίξεις. Σημαντικός παράγοντας που αλλοίωσε τις συνθήκες και την εξέλιξη της αναμέτρησης, είναι η ολοφάνερη προσπάθεια των φιλοξενούμενων όχι να κερδίσουν οι ίδιοι κάτι από αυτό το παιχνίδι, αλλά να κάνουν προφανώς μια «ζημιά». Και το κακό είναι ότι αυτό το απαράδεκτο που συνέβη, αφορά μια ομάδα που διατηρεί (;) άριστες σχέσεις με τον ΠΑΟΚ. Κανείς δεν θα μπορούσε βέβαια να πει κουβέντα για την κατάθεση ενός υπερβολικού αγωνιστικού πάθους από πλευρά των φιλοξενούμενων. Όχι όμως και αυτό το θέατρο, οι τραυματιοφορείς και το αμαξάκι βοήθειας να συναγωνίζονται στην προσπάθεια τους να προλάβουν τους παίκτες των φιλοξενούμενων, που έπεφταν σαν μπεκάτσες χτυπημένες από κάποιον αόρατο κυνηγό.
Οι άριστες σχέσεις μπορούν να υπάρχουν και μπορούν να διατηρηθούν μάλιστα πολύ εύκολα και πολύ τίμια. Ο ΠΑΟΚ έχασε βαθμούς από τον Ατρόμητο που τον θεωρούν φίλα προσκείμενη προς αυτόν ομάδα (η προπαγάνδα τον αναφέρει και σαν παράρτημα), όχι όμως με αυτόν τον τρόπο. Εν πάση περιπτώσει μέσα στην οποιαδήποτε προσέγγιση του συγκεκριμένου αγώνα νομίζουμε ότι έχει θέση και αυτή η τελευταία επισήμανση. Την οποία εμείς θεωρούμε πολύ σημαντική και ως εκ τούτου άξια λόγου, αλλά και ενδιαφέροντος από πλευράς Ιβάν. Πάμε στο αγωνιστικό κομμάτι. Τι να πούμε; Το ότι με μισή επίθεση (και όχι ευκαιρία) είχαμε ένα γκολ από μια ομάδα που επισκέφτηκε δύο φορές την περιοχή των γηπεδούχων; Ασυνεννοησία απαράδεκτη. Να μετρήσουμε τα άχαστα του Μαουρίσιο; Τις νέες εμφανίσεις με τους νεοαποκτηθέντες, εκ των οποίων ο Γιαννούλης δείχνει ότι πατάει καλά και ότι μπορεί να βοηθήσει; Τον Μίσιτς που ξέρει μπάλα αλλά είναι ανέτοιμος, για να καταλήξουμε στο χθεσινό «λυτρωτή» με τον ελάχιστο χρόνο συμμετοχής του να θεωρείται και να δείχνει μάλιστα ότι αποτελεί μια σημαντική παρουσία; Λόγος θα μπορούσε να γίνει – πιθανόν άνευ ουσίας όμως – και για την αλλαγή των εκτελεστών των δύο πέναλτι (Πέλκας – Άκπομ). Των δύο εκ των τεσσάρων κλασικών παραβάσεων για τα 11 βήματα που έγιναν με κεφαλοκλειδώματα, ανατροπές και σαβουρντίσματα μέσα στην περιοχή του Βελλίδη, όπως επίσης και για το κραυγαλέο γκολ – οφσάιντ των φιλοξενούμενων. Αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα για τους γκεμπελίσκους του λεκανοπεδίου.
Βέβαια η προπαγάνδα θα σταθεί στα δύο πέναλτι που δόθηκαν και από σήμερα ή και από χθες το βράδυ η σημαία θα έχει υψωθεί πολύ ψηλά και όλο το κακό συναπάντημα που αβαντάρει και πρόσκειται στους καταστροφείς του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα το χρησιμοποιήσει σαν ευκαιρία για να παρουσιάσει τον ΠΑΟΚ ευνοούμενο. Άλλωστε πλησιάζουν και τα δύο ντέρμπι και οι δύο χαλίφηδες θα σπεύσουν να το εκμεταλλευτούν.
Στο θέμα των αλλαγών και του χρόνου που έγιναν από τον Λουτσέσκου η συζήτηση και η τακτική περιττεύει. Έκανε ότι νόμιζε σωστό και προφανώς δικαιώθηκε. Εκεί που μπερδεύτηκε το πράγμα ήταν η περίπτωση που δεν του βγήκε η συνύπαρξη Πέλκα – Μπίσεσβαρ. Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά, η ομάδα είχε και πάλι καλή εμφάνιση, σταθερότητα, συνέχεια, μικρό χαλάρωμα που την μπέρδεψε, αλλά και υγιή αντίδραση.
Συνήλθε γρήγορα από το μπλοκάρισμα που παρουσίασε η δυστοκία της στο σκοράρισμα, «επανήλθε» και μαζί με το τρίβαθμο της νίκης, είχε την ευκαιρία να τιμωρήσει αγωνιστικά εκείνους που ήρθαν με σκοπό να κάνουν τη «ζημιά». Σε ατομικό επίπεδο ο Πασχαλάκης με τον Κρέσπο μοιράζονται την ευθύνη για το γκολ. Ο Βαρέλα είχε καλή παρουσία το ίδιο και ο Γιαννούλης με τον Μάτος.
Ο Μαουρίσιο με τις ευκαιρίες που έχασε, ακύρωσε κατά κύριο λόγο τη μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλε σε ολόκληρο το ενενηντάλεπτο. Εξαιρετικός ο Λημνιός, αγωνιστικός ο Άκπομ, βελτιωμένος ο Πέλκας. Για τους νεοαποκτηθέντες τα είπαμε παραπάνω. Απλά να καλωσορίσουμε ιδιαίτερα μαζί με τον κόσμο του ΠΑΟΚ τον Σφιντέρσκι για το πολύτιμο «επισκεπτήριο» που άφησε χθες το βράδυ στην Τούμπα (87΄).
ΥΓ1: Στους τελευταίους αγώνες είχαμε όλη τη δική μας ευκαιρία να δούμε ποιες ομάδες και ποιων αφεντικών είναι παραρτήματα.
ΥΓ2: Καλωσόρισμα επίσης και στο νέο απόκτημα του ΠΑΟΚ, τον Πορτογάλο Ολιβέιρα του οποίου το βιογραφικό και η μέχρι τώρα παρουσία του στην Πόρτο, εκπέμπουν πολύ αισιόδοξα μηνύματα.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
