Αυτούς τους άθλιους, ποιος άραγε θα τους τιμωρήσει όπως τους αξίζει;

Τα ερωτήματα που υπέβαλε ο πρωτοδίκης Σπυρίδων Καποδίστριας, ήταν πολύ συγκεκριμένα και κατανοητά, όπως μπορείτε να δείτε στο ίδιο το έγγραφο που έστειλε στον Γιώργο Κομίνη και έφερε στο φως της δημοσιότητας χθες το βράδυ η εκπομπή «Δίκη» του ΣΚΑΙ με τον Κυριάκο Θωμαίδη.

Ο δικαστής απευθύνεται στον Κομίνη και του ζητάει να διευκρινίσει:

1)Εάν στον εν λόγω αγώνα (ΠΑΟΚ-ΑΕΚ) δώσατε εντολή, κατά τη διάρκεια της προσωρινής διακοπής του, προκειμένου να εξέλθουν στον αγωνιστικό χώρο αμφότερες οι διαγωνιζόμενες ομάδες για να συνεχισθεί ο αγώνας και, σε καταφατική περίπτωση, ποια ήταν η απάντησή τους.

2)Εάν και πότε ενημερώθηκε το πρώτον η ΠΑΕ ΑΕΚ για την κατακύρωση του αμφισβητούμενου τέρματος υπέρ της ΠΑΕ ΠΑΟΚ.

3)Εάν σας ζητήθηκε να αναγράψετε στις παρατηρήσεις του φύλλου αγώνος που συντάξατε οποιαδήποτε δήλωση, είτε του Χρυσόστομου Γκαγκάτση, είτε έτερου εκπροσώπου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και, σε καταφατική περίπτωση, ποιο ήταν το περιεχόμενό της.

Ο Κομίνης τι έκανε; Εγραψε τις ερωτήσεις στα παλιά του τα παπούτσια, έγραψε τον δικαστή εκεί που δεν πιάνει μελάνι και έστειλε, με την απάντησή του, ένα αναμάσημα του ασαφούς φύλλου αγώνα που είχε γράψει. Στην ασάφεια, δηλαδή, απάντησε με την ίδια ασάφεια, μη δίνοντας την παραμικρή επεξήγηση που θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη στον πρωτοδίκη ώστε να εκδώσει μια δίκαιη απόφαση.

Προσέξτε, λοιπόν. Εχουμε έναν διαιτητή που σπάει παγκόσμιο ρεκόρ αποφασίζοντας για το αν ένα γκολ είναι έγκυρο μετά από δύο ώρες, έχουμε έναν διαιτητή που γελοιοποιεί το ποδόσφαιρο και τη διαιτησία, έχουμε έναν διαιτητή που τινάζει το ντέρμπι των  πρωτοπόρων στον αέρα, έχουμε έναν διαιτητή που καταστρέφει όλο το Πρωτάθλημα, έχουμε έναν διαιτητή που γράφει ασυναρτησίες στο φύλλο αγώνα, έχουμε έναν διαιτητή που αρνείται να καταθέσει, δια ζώσης ως μάρτυρας, προφασιζόμενος «οικογενειακούς» και «προσωπικούς» λόγους όταν τον καλεί ο δικαστής και έχουμε και έναν θρασύτατο διαιτητή που δείχνει ασέβεια στη δικαιοσύνη απαντώντας με τις ίδιες ασυναρτησίες στις ερωτήσεις που αναγκάζεται να του στείλει με μέιλ ο δικαστής.

Παρ’ όλα αυτά, αναμένουμε ποινές σε βάρος του Ιβάν Σαββίδη, αναμένουμε ποινές σε βάρος του ΠΑΟΚ, αναμένουμε ποινές (αν θέλουν να σταθούν στο ύψος τους οι δικαστές) σε βάρος της ΑΕΚ, αλλά αυτός ο διαιτητής που τα έκανε όλα λάθος και προκάλεσε τόση αναταραχή εξακολουθεί να κοιμάται ατάραχος στο σπίτι του, παρέα με τους οικογενειακούς και προσωπικούς λόγους του και κανείς δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί του. Κανείς δεν πρόκειται να τον τιμωρήσει για το έγκλημα που διέπραξε σε βάρος του ελληνικού ποδοσφαίρου και των εκατομμυρίων ανθρώπων που ασχολούνται με το άθλημα.

Το πολύ - πολύ, να τον τιμωρήσουν για δυο-τρεις εβδομάδες, αλλά για ποιον λόγο; Όχι γιατί τα τίναξε όλα στον αέρα, αλλά γιατί κακώς δεν κατακύρωσε μια εξ’ αρχής το γκολ του Βαρέλα. Λες και η ζημιά που προκάλεσε ήταν απλά μια λανθασμένη απόφασή του για ένα γκολ. Αλλά, ακόμη κι αν τον διαγράψουν από τους πίνακες των διαιτητών, δεν θα είναι η τιμωρία που του πρέπει. Ούτε είναι μια τιμωρία που θα λύσει το τεράστιο πρόβλημα της αναξιοπιστίας του ποδοσφαίρου. Και εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι για ποιον λόγο η ποινική δικαιοσύνη δεν δέχεται να δικάσει υποθέσεις με μηνύσεις και αγωγές ομάδων κατά διαιτητών. Οι διαιτητές βάζουν σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα χιλιάδων φιλάθλων που εξαγριώνονται με τις αποφάσεις τους, κλέβουν τον ιδρώτα των παικτών, κλέβουν τα χρήματα των επενδυτών του ποδοσφαίρου και είναι υπαίτιοι για τεράστια διαφυγόντα κέρδη από τα ταμεία των ομάδων, που, θυμίζω, είναι εταιρείες. Ωστόσο, ποτέ κανείς διαιτητής δεν πλήρωσε όπως θα έπρεπε γι’ αυτά τα αδικήματα, που συνιστούν εγκληματικές πράξεις.

Πρώτα ο Αρετόπουλος και μετά ο Κομίνης, με… άξιο  συνεργό τον Ποντίκη, έδωσαν ρεσιτάλ αθλιότητας. Κι αν φέτος οι άθλιοι έφεραν τα συγκεκριμένα ονόματα, χρόνια τώρα έφεραν κάποια άλλα και στο μέλλον θα φέρουν κάποια άλλα, αν επιτέλους δεν φροντίσει το ίδιο το ποδόσφαιρο να θωρακιστεί από τη σαπίλα στη διαιτησία, αλλά και από τη γελοιότητα των κανονισμών που διέπουν το αθλητικό δίκαιο. Διότι αυτά είναι τα προβλήματα του ποδοσφαίρου. Ούτε το χαρτί που δήθεν τραυμάτισε τον Γκαρθία, ούτε το πιστόλι του Σαββίδη που δήθεν τρομοκράτησε τους παίκτες της ΑΕΚ. Το ερώτημα είναι απλό: Αν το χαρτί δεν έπεφτε και αν ο Σαββίδης θυμόταν να αφήσει το όπλο στη σουίτα του, θα ήταν όλα μια χαρά στο ποδόσφαιρο του Ελλαδιστάν;