Στον επαγγελματικό αθλητισμό, ο νόμος των φαβορί είναι ακλόνητος. Το φιλότιμο δεν είναι αρκετό για να (σε) οδηγήσει στην επιτυχία. Εκεί, όπου το βάρος της μπάλας είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του αθλητή που την κρατάει μετράει η ποιότητα, ο προϋπολογισμός, ο άγραφος νόμος της αγοράς… «ό,τι πληρώνεις παίρνεις».
Χθες ο Άρης δεν έχασε ευκαιρία, απλά δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση. Για να κερδίσει έπρεπε να αγγίξει την τελειότητα. Το πέτυχε μόνο στην άμυνα καθώς προβλημάτισε τον Παναθηναϊκό. Στην επίθεση, ένιωσε να τον στραγγαλίζει η άμυνα του Παναθηναϊκού, δεν ήταν τυχαία τα κενά διαστήματά του. Εκεί οφείλεις να έχεις πρωταγωνιστές αλλά ο Άρης δεν είχε. Μοιραία βρέθηκε στο -17. Κι εκεί άρχισε ο Γολγοθάς του. Τα τρίποντα της απελπισίας μπήκαν, ο Παναθηναϊκός χαλάρωσε αλλά και πάλι στο κρίσιμο σημείο δεν είχε το καθαρό μυαλό για να διαχειριστεί την κατάσταση. Συν ασφαλώς το λάθος του διαιτητή Σχινά, όταν το σκορ ήταν 58-54.
Συνολικά ο τελικός ήταν… κομμένος στα μέτρα της παιδείας και της κουλτούρας μας. Με θεατρικές παραστάσεις, επεισόδια, σπασμένα μάρμαρα και καθίσματα, σιδεριές. Ο Τσάβι Πασκουάλ που έχει μάθει στον πολιτισμό – είπε ότι – προετοίμασε τον εαυτό του αλλά και πάλι (τουλάχιστον δέκα άνθρωποι) τον πλησίασαν και του είπαν… «καλώς ήρθε στην Ελλάδα». Η Αστυνομία απέτυχε. Όσο αποτελεσματικά έμοιαζαν τα έργα της μέχρι και δύο ώρες πριν το παιχνίδι, τόσο αναποτελεσματικά ήταν καθώς πλησίαζε το τζάμπολ.
Δεν προκάλεσε έκπληξη το ότι ήταν υπεράριθμοι οι φίλοι του Άρη. Αυτή είναι η Ελλάδα. Όποιος έχει… άκρες, τις εκμεταλλεύεται. Πριν από τρία χρόνια, όλοι είχαν δεσμευτεί για την ουδετερότητα του κλειστού «Δύο Αοράκια» στο Ηράκλειο, αλλά αποδείχθηκε μικρό ΟΑΚΑ. Και τότε στην ηγεσία του Παναθηναϊκού ήταν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, οπότε θα έπρεπε να ξέρει ή να φανταστεί ότι κάτι ανάλογο θα γινόταν στο Nick Galis Hall. Μην παίζουμε με τις λέξεις και μην κοροϊδευόμαστε. Μεταξύ μας ειλικρίνεια.
Η επόμενη μέρα για τον Άρη είναι δύσκολη γιατί επένδυσε στην κατάκτηση του συγκεκριμένου τίτλου, έστω κι αν γνώριζε ότι οι πιθανότητες του ήταν μετρημένες στα δάχτυλα μίας παλάμης. Για πολλούς λόγους. Αγωνιστικούς, διαιτητικούς.
Ο Άρης θα πρέπει να επενδύσει πάνω στο χθεσινό (εντός των τεσσάρων γραμμών), να επιμείνει, να ερμηνεύσει ότι η κατάκτηση τίτλων προϋποθέτει – σε πρώτη φάση – επιπλέον επένδυση. Επί τούτου, η μπάλα είναι στο γήπεδο του Νίκου Λάσκαρη ο οποίος αναρωτιόταν πώς πέρασαν οι φωτοβολίες. «Καλώς ήρθες στον ελληνικό αθλητισμό», θα του λέγαμε εμείς.
