Στον Ιβάν Σαββίδη προσάπτουν αρκετά. Άλλα έχουν βάση, άλλα όχι. Κανείς όμως δεν μπορεί να του πει κουβέντα και για τα χρήματα που βάζει στον ΠΑΟΚ και για τη διάθεση που έχει.
Προσωπικά βλέπω έναν άνθρωπο που ακούει τους πάντες, προσπαθεί να βρει τρόπο για να πετύχει την καλύτερη συνταγή και πληρώνει ακριβά τα λάθη του. Πολύ ακριβά. Διάθεση όμως έχει. Μεγάλη μάλιστα. Μία σύντομη αναδρομή της τελευταίας τριετίας (και ούτε καν για να είμαστε ειλικρινείς) δύο δρόμους δείχνει. Είτε θα υπάρχει ικανοποίηση, γιατί πριν μερικά χρόνια τέτοιοι παίκτες δεν θα περνούσαν ούτε έξω από την Τούμπα, είτε απογοήτευση γιατί ο ΠΑΟΚ με όλους αυτούς δεν μπόρεσε να δημιουργήσει μία ομάδα πολύ πιο ανταγωνιστική, με διάρκεια στον πρωταθλητισμό και με διαρκή βελτίωση.
Προσέξτε τώρα. Ο Λούκας που ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής μεσοβδόμαδα της Άρσεναλ, έπαιζε στον ΠΑΟΚ. Ο Νάτχο που είναι αστέρι της ΤΣΣΚΑ έπαιζε στον ΠΑΟΚ. Ο Όλσεν που εμείς γελούσαμε, παίζει στην Κοπεγχάγη του Τσάμπιονς Λιγκ, επίσης ήταν στον ΠΑΟΚ. Ο Νομπόα είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής της Ροστόφ, επίσης του Τσάμπιινς Λιγκ, επίσης… και του ΠΑΟΚ παλαιότερα. Είναι όμως η αρχή. Προσθέστε τον Στοχ, τον Βούκιτς, τον Ροντρίγκες, τον Μακ, τον Μπερμπάτοφ, τον Μάτος, τον Ρατς, τον Λίνο (που βρήκε βεβαίως στον Δικέφαλο), αλλά και τους Έλληνες διεθνείς. Τον Αθανασιάδη, τον Σαλπιγγίδη, τον Τζαβέλλα, τον Τζιόλη, τον Κατσουράνη, τον Γλύκο, τον Νίνη που σήμερα κάνει εξαιρετικά ματς στο Βέλγιο. Κοντά σε αυτούς και σε μία ομάδα υψηλής ποιότητας, πόσο ευκολότερα θα μπορούσαν να «κολλήσουν» προσθήκες νεαρών με σημαντικό μέλλον; Ο Κάτσε, ο Κουλούρης, ο Πέλκας, ο Μυστακίδης, ο Κίτσιου, ο Τζανδάρης παλαιότερα… Παιδιά του ΠΑΟΚ οι περισσότεροι, που με μία υγιή κατάσταση, θα είχαν πιθανώς και πολύ καλύτερη εξέλιξη.
Πραγματικά ο Ιβάν Σαββίδης θα τα λέει και δεν θα τον πιστεύουν. Για το ποιους έχει φέρει στον ΠΑΟΚ. Υπάρχουν άλλοι τόσοι βεβαίως που έχουν περάσει από τον ΠΑΟΚ. Λιγότερο καλοί ή παραπάνω από μέτριοι. Το θέμα είναι ότι ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε αγωνιστική στασιμότητα. Κι αυτό είναι ένα θέμα που ο οργανισμός οφείλει να το δει πολύ πολύ σοβαρά. Δεν είναι ποτέ δυνατόν, με όλους αυτούς τους ποδοσφαιριστές σε βάθος 2,5 ετών ουσιαστικά, αυτός ο σύλλογος να μην έχει κάνει αγωνιστικά άλματα. Δεν γίνεται να μην μπορεί να «χτίσει» σε έναν κορμό και με δύο – τρεις – τέσσερις προσθαφαιρέσεις το χρόνο να μην παρουσιάζεται ακόμη καλύτερος. Δεν μπορεί φυσικά να συμβούν όλα αυτά, όταν σε αυτή την τριετία έχουν αλλάξει τόσοι προπονητές και έχουν περάσει τρεις διαφορετικοί τεχνικοί διευθυντές. Τα… πρότζεκτ αλλάζουν σαν τα πουκάμισα και έτσι μπορούν να δοθούν απαντήσεις.
Εν κατακλείδι, το ζήτημα πάντα είναι ένα σχέδιο. Θαυμάζουμε για παράδειγμα την Μπορούσια Ντόρτμουντ, όμως ποτέ δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε σαν κι αυτήν. Δεν υπάρχει υπομονή, επιμονή και κυρίως ψυχραιμία σε δύσκολες καταστάσεις. Ο ΠΑΟΚ με αυτούς τους παίκτες που είχε τα τελευταία χρόνια, πιθανώς σήμερα να μην πανηγύριζε την είσοδο του στους «32» του Europa League, διότι θα φάνταζε σχεδόν αυτονόητη. Τα πανηγύρια θα άρχισαν από εκεί και έπειτα…