Η μεγάλη επιτυχία της Ατλέτικο Μαδρίτης, αυτής της τρελοπαρέας του «Τσόλο» Σιμεόνε, δεν είναι ότι έφθασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, αποκλείοντας την Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν Μονάχου, που θεωρητικά ήταν τα μεγάλα φαβορί.
Ασφαλώς και είναι επιτυχία, αλλά η μεγάλη επιτυχία είναι ότι πια δεν προκαλεί έκπληξη. Κι αυτό είναι το εκπληκτικό της υπόθεσης. Οι μεγάλες ομάδες δεν γίνονται με ένα τρόπαιο. Δεν αρκεί να φθάσεις μία φορά στην κορυφή. Το δύσκολο είναι να διατηρηθείς εκεί. Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της Ατλέτικο Μαδρίτης και του ανθρώπου που οργάνωσε την ομάδα αυτή. Αυτού που της έδωσε ταυτότητα, την έκανε να μοιάζει άτρωτη και την έβαλε αργά αλλά σταθερά, ανάμεσα στα μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης. Αυτή είναι πράγματι η μεγάλη του επιτυχία.
Ο Ντιέγκο Σιμεόνε απέδειξε ότι υπάρχουν κάποια συστατικά που δεν εγγυόνται την επιτυχία, αλλά τουλάχιστον την ζυμώνουν. Την αγγίζουν και τελικώς μπορεί να την καταφέρουν. Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο. Αυτή η Ατλέτικο βγάζει πολύ κόπο στο γήπεδο. Κόπος που ανταμείβεται. Δεν αρκεί βέβαια. Χρειάζεται και ο τρόπος. Που τον βρήκε. Τον έχει. Η Ατλέτικο δεν έχει την ποιότητα άλλων ομάδων. Δεν έχει τους παικταράδες που θα κάνουν δέκα ντρίπλες (έστω και αν το σόλο του Σαούλ θύμισε… Μέσι), δεν έχει τα τρομακτικά συμβόλαια, δεν έχει αυτούς που θα πουλήσουν χιλιάδες φανέλες. Είναι ένας για όλους και όλοι για έναν. Είναι ένα σύνολο που ξέρεις ότι θα βρει… τρόπο. Το υποψιαζόσουν με την Μπαρτσελόνα, το έβλεπες ακόμη και στην Γερμανία, που ήταν στα σχοινιά. Θα βρει σχεδόν πάντα τρόπο να τα καταφέρει. Είναι η ομάδα. Με όλη την σημασία της λέξης. Είναι η ομάδα στην οποία είτε θα μπεις και θα γίνεις ένα με αυτή, είτε θα σε βγάλει το δικό της σύστημα εκτός. Συνήθως συμβαίνει το πρώτο.
Μοιάζουν να μην έχουν πια σημασία τα ονόματα. Όποιος μπει, ξέρει τι πρέπει να κάνει, πως θα το κάνει και για ποιον θα το κάνει. Γνωρίζει το γιατί, το πώς. Πράγματα πολύ σημαντικά. Ο προπονητής εμπνέει. Μοιάζει τίμιος με το ρόστερ του, δείχνει έτοιμος να πεθάνει γι΄ αυτούς και του το ανταποδίδουν. Ο Σιμεόνε δεν έχει κατορθώσει να δημιουργήσει απλώς ένα σύνολο ανταγωνιστικό που αποτελεί «κακό σπυρί» για τα μεγαλύτερα κλαμπ. Έχει καταφέρει να δημιουργεί πρωταγωνιστές. Να ανακαλύψει τον Γκριεζμάν στον οποίο έχει δώσει τεράστια υπεραξία, να πουλήσει με τρελά λεφτά τον Ντιέγκο Κόστα, να αναγεννήσει ακόμη και τον τελειωμένο για πολλούς, Φερνάντο Τόρες. Είπαμε. Όλοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και πως θα το κάνουν.
Αυτή η Ατλέτικο γράφει ιστορία. Διότι κοντά σε όλα αυτά, είναι μία ομάδα που δείχνει να έχει αρχ…. Cojones που λένε και οι Ισπανοί. Διότι και αυτά χρειάζονται, για να δεις στα μάτια μεγάλους αντιπάλους και για να τους αποδείξεις ότι μπορεί να είναι μεν ανώτεροι ποιοτικά, όμως η απαιτούμενη καρδιά, βρίσκεται αλλού. Κι αυτά τα «αρχ…» πολύ συχνά δίνουν συχνά τίτλους και κάνουν τους καλούς καλύτερους.