ΑΦΙΕΡΩΜΑ: «Το έπαιξα, το έζησα, αντίο όμορφο παιχνίδι»
Επιμέλεια: Παύλος Μπάγιας
Ένας από τους λίγους στη θέση του, που μπορούσε να δημιουργήσει και να «κόψει» με την ίδια ευκολία, την ίδια ποιότητα και την ίδια «αριστοκρατία».
1 Mουντιάλ, 2 Champions League, 2 Euro, 1 πρωτάθλημα Ισπανίας, 2 Κύπελλα Ισπανίας, 1 FA CUP, 2 πρωταθλήματα Γερμανίας είναι τα σημαντικότερα τρόπαια που κατέκτησε. Τρόπαια που άφησε πάνω τους ανεξίτηλα το όνομα του.
Σε όποιο γήπεδο και αν πάτησε το πόδι του αγαπήθηκε όσο λίγοι. Ανοέτα, Άνφιλντ, Σαντιάγκο Μπερναμπέου και Αλιάνζ Αρίνα, είχαν την τύχη να φιλοξενήσουν έναν εκ των κορυφαίων μέσων της εικοσαετίας και να θαυμάσουν τις περίφημες 50αρες πάσες άλα Πίρλο, τα αποτελεσματικά τάκλιν άλα Γκατούζο και τον ηγετικό χαρακτήρα αλά Τσάβι. Στοιχεία που συνοψίζονται όλα σε ένα όνομα, Τσάμπι Αλόνσο…
Ξεκίνησε την καριέρα του στην Ισπανία, γέννημα θρέμμα Βάσκος, με τα χρώματα της Ρεάλ Σοσιεδάδ, όπου και έκανε όνομα. Βασικό στέλεχος της φοβερής και τρομερής ομάδας του 2003, οδήγησε του «Βάσκους» στη δεύτερη θέση πίσω από τη πρωταθλήτρια Ρεάλ στο -2 (αναδείχθηκε και καλύτερος Ισπανός ποδοσφαιριστής της χρονιάς). Επόμενο ήταν λοιπόν το όνομα του να κάνει το γύρο της ποδοσφαιρικής Ευρώπης. Έτσι το 2004 ένας συμπατριώτης του που ακούει στο όνομα Ράφα Μπενίτεθ, τον έπεισε να φορέσει την ιστορική φανέλα της Λίβεερπουλ. «And the rest is history» που λένε και οι Άγγλοι.
Αφού είχε καταφέρει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας, θα αποτελούσαν μαζί με τους Τζέραρντ (και Μασεράνο αργότερα) μία από της καλύτερες μεσαίες γραμμές του πρωταθλήματος.
Κορυφαία του στιγμή στους «κόκκινους» δεν είναι άλλη από την επίσης κορυφαία στιγμή στη σύγχρονη εποχή της Λίβερπουλ, η κατάκτηση του Champions League τον Μάιο του 2005. Το «θαύμα» της Κωνσταντινούπολης όπως αργότερα μετονομάστηκε. Η Μίλαν εκείνο το βράδυ, είχε προηγηθεί στο ημίχρονο 3-0, αυτό που θα επακολουθούσε όμως στην επανάληψη κανείς δεν το είχε φανταστεί. Έπειτα από Τζέραρντ και Σμίτσερ που μείωσαν, ο Τσάμπι Αλόνσο ήταν αυτός που πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης και εν τέλει πανηγύρισε την κατάκτηση του πέμπτου τίτλου της ομάδας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Ο Αλόνσο είχε γίνει πια από τους πιο αγαπημένους παίκτες του «Kop» και ένας από τους καλύτερους στη θέση του.
Εν συνεχεία κατέκτησε ένα FA CUP και το Community Shield, ποτέ δεν ήρθε όμως ο πολυπόθητος τίτλος της Premier League.
Ο Αλόνσο αν και αγαπούσε την Λίβερπουλ, γνώριζε πως ο κύκλος του στην ομάδα είχε κλείσει. Έπρεπε επομένως να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα στη καριέρα του. Αυτό που θα τον εκτόξευε στη παγκόσμια ποδοσφαιρική ελίτ. Και κάπως έτσι ήρθε η μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης.
H κατάκτηση του Μουντιάλ το 2010 και του Euro το 2012, με εκείνη την εθνική Ισπανίας που ήταν ένα μοναδικό συνονθύλευμα Μπάρτσα και Ρεάλ, τον έφεραν στο ποδοσφαιρικό «Πάνθεον».
Στη πενταετία που βρέθηκε στους «Μερένχες» πανηγύρισε 1 πρωτάθλημα, 1 Champions League και 2 Κύπελλα. Πλέον ήταν πιο έμπειρος και ενδεχομένως στη καλύτερη φάση της καριέρας του. Η Ρεάλ για το διάστημα που ο Αλόνσο φορούσε τη φανέλα της, είχε βρει στο πρόσωπο του τη σταθερότητα που αναζητούσε χρόνια και μαζί με άλλα «μεγάλα» ονόματα μπόρεσαν να ορθοποδήσουν κόντρα στη «δυναστεία» της Μπαρτσελόνα.
Από το καλοκαίρι του 2014 μέχρι και σήμερα αγωνίζεται στη Μπάγερν Μονάχου της οποία τα ηνία, τα πρώτα χρόνια, είχε αναλάβει ο Πεπ Γκουαρντιόλα, ο άλλοτε «μισητός» αντίπαλος. Έκτοτε, η προσωπική του απόδοση έχει πέσει, κυρίως λόγω ηλικίας. Πλέον δεν αρκείται ούτε στα ατελείωτα τρεξίματα ούτε στα έντονα σπριντ. Στα 36 του, αποτελεί μια ηγετική φυσιογνωμία για τους «Βαβαρούς», που προσφέρει την ηρεμία του στον αγωνιστικό χώρο, κρατώντας μπάλες και δημιουργώντας παιχνίδι από πίσω. Ότι έκανε πάντοτε άλλωστε, αλλά σε χαμηλότερους ρυθμούς.
Όπως ανακοίνωσε ο Τσάμπι Αλόνσο, το καλοκαίρι σκοπεύει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Μέχρι τότε όμως συνεχίζει να διεκδικεί κάθε τρόπαιο με την Μπάγερν. Τρόπαια που θα μπουν σαν κερασάκι στη τούρτα, έπειτα από μια ονειρική καριέρα. Αποχωρεί σε τοπ επίπεδο και όχι σε ένα μη ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Δεν θα πάει ούτε στην Κίνα ούτε στην Αμερική, για αν αμείβεται πλουσιοπάροχα και ουσιαστικά να κάνει διακοπές.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αφήσει ένα τεράστιο κενό στη θέση «6», και όσο «κλισέ» και αν ακούγεται, είναι η πραγματικότητα, το ποδόσφαιρο θα μείνει φτωχότερο χωρίς τη παρουσία του Αλόνσο στα γήπεδα.
