«Έχουμε plan a αλλά αν δεν έρθουν τα πράγματα όπως τα περιμένουμε έχουμε και το εναλλακτικό, το plan b». Τάδε έφη Σπύρος Παπαθανασάκης στην ομιλία του προς τους ποδοσφαιριστές λίγη ώρα μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας προπόνησης.
Άπαντες περιμένουν και ευελπιστούν βάσει της διαμορφωθείσας, δύσκολης και… σκληρής κατάστασης, να υλοποιηθεί το πρώτο πλάνο. Με την έλευση ενός μεγάλου χρηματικού ποσού ή ακόμη και ενός δυνατού «συμπαίκτη» που θα προσφέρει λύσεις και θα… διαγράψει οφειλές και εκκρεμότητες.
Το δεύτερο στο οποίο αναφέρθηκε ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ μόνο ο ίδιος γνωρίζει ποιο είναι και τι θα προσφέρει μακροπρόθεσμα στον Ηρακλή. Αν δηλαδή είναι η απόκτηση και παραμονή στο ρόστερ νεαρών ποδοσφαιριστών με προοπτική πώλησής τους και η διατήρηση του μικρότερου μπάτζετ στην κατηγορία.
Είναι όμως πλέον εμφανέστατο ότι το «α και το ω» στην επόμενη ημέρα του Ηρακλή, στην πορεία του τη νέα-και όχι μόνο- αγωνιστική χρονιά που ακολουθεί είναι ο… παράς. Είτε λάβει αδειοδότηση είτε όχι. Το πρώτο θεωρείται αυτονόητο, όχι όμως και δεδομένο στον Ηρακλή τα τελευταία χρόνια. Εξασφαλίζει απρόσκοπτη και χωρίς περιορισμούς προετοιμασία σε μεταγραφικό επίπεδο. Πλάνο που επίσης μπορεί να… τιναχτεί εύκολα στον αέρα αν δεν υπάρξει ρευστότητα. Διότι πολύ απλά ακόμη και η εξασφάλιση αδειοδότησης (με την επιτροπή να δίνει χρόνο στους ανθρώπους της ομάδας για τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων) μπορεί να εξελιχθεί απλώς σε μία τακτοποίηση ενός διαδικαστικού-όπως πρέπει να είναι για κάθε ομάδα- ζητήματος εάν «τα πράγματα δεν εξελιχθούν καλά» όπως τόνισε ο κ. Παπαθανασάκης.
Στη δεύτερη και απευκταία περίπτωση, της μη αδειοδότησης δηλαδή, η κατάσταση μόνο ιδανική δε θα είναι. Αφενός γιατί ο Ηρακλής θα πρέπει να κινηθεί μεταγραφικά… δεμένος και αφετέρου γιατί σε συνδυασμό με την έλλειψη χρημάτων θα διατηρήσει τις οφειλές, τον κίνδυνο μαζικών αποχωρήσεων ακόμη και προσφυγών. Και φυσικά θα απογοητεύσει τον κόσμο της ομάδας που περιμένει, βάσει των όσων είχε δηλώσει ο πρόεδρος της ομάδας, μία χρονιά με ανταγωνιστική και με καθορισμό υψηλών στόχων.