Μετά την ήττα από την Δόξα στη Δράμα, τα πράγματα για τον Ηρακλή είναι εξαιρετικά δύσκολα για την επίτευξη του στόχου, την άνοδο στη Σούπερ λίγκα. Ο Βόλος έχει ξεφύγει με 15 βαθμούς διαφορά και η κατάκτηση της πρώτης θέσης θα πρέπει να θεωρείται όνειρο απατηλό. Το μόνο που μένει είναι το κυνήγι της δεύτερης. Ακόμα κι έτσι όμως η δυσκολία παραμένει…
Κι αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με τις δυνατότητες των αντιπάλων- παράδειγμα η Κέρκυρα που παλεύει για τον ίδιο στόχο- όσο με τα δικά του τεράστια και ανυπέρβλητα προβλήματα. Ο Ηρακλής βρίσκεται σε κώμα, βαριά άρρωστος καταρρίπτοντας το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο. Το γεγονός ότι κατάφερε το απίστευτο, να αλλάξει τέσσερις προπονητές (!) μέσα σε εννιά αγωνιστικές- παρέα κι έναν τεχνικό διευθυντή- αποδεικνύει το μέγεθος του ράβε ξήλωνε. Απ΄ ευθείας στο βιβλίο Γκίνες.
Την ίδια στιγμή ξεκινάνε και οι εκκαθαρίσεις με το μαχαίρι να φτάνει στο κόκκαλο. Θα φύγουν τουλάχιστον από δέκα έως δώδεκα ποδοσφαιριστές. Όλοι τους, σύμφωνα με την διοίκηση, θεωρούνται αδιάφοροι και ανεπιθύμητοι. Κατά συνέπεια θα χρειαστεί να έρθουν άλλοι, στο μέσον του πρωταθλήματος. Κι επειδή ομάδες δεν χτίζονται μέσα στην περίοδο, ενώ οι αγώνες τρέχουν, αλλά το καλοκαίρι, τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται.
Το πιο έντιμο για την διοίκηση του Ηρακλή είναι να πάρει σήμερα την δύσκολη απόφαση: θα κυνηγήσει φέτος την άνοδο με τις όποιες πιθανότητες έχουν απομείνει η θα ξεκινήσει τον σχεδιασμό της νέας περιόδου; Δεν πρόκειται μόνο για χάσιμο χρόνου αλλά και οικονομικές θυσίες από την διοίκηση του Τομ Παπαδόπουλου. Το γεγονός ότι δεν απογοητεύεται είναι το μόνο που προκαλεί αισιοδοξία για καλύτερες μέρες.
ΥΓ Τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στον Στάθη Καραντώνη που έχασε χθες την μητέρα του. Η απώλεια είναι μεγάλη και δυσαναπλήρωτη