Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να χάσει στο Μπακού, με την Κάραμπαχ να είναι πολύ καλύτερη και να το δικαιούται. Το γιατί συνέβη αυτό δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε και ιδιαίτερα.
Ένας άχρωμος ΠΑΟΚ χωρίς προσωπικότητα το μόνο που χρειαζόταν να κάνει για να χάσει το παιχνίδι είναι να δώσει ψυχολογία στους Αζέρους. Το έκανε στην αρχή δεν το πλήρωσε, το έκανε και στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και το πλήρωσε.
Με αγωνία ψάχνεις για τον κορυφαίο. Το πείραμα Τιάμ απέτυχε εντυπωσιακά, οι άλλοι πλάγιοι και κυρίως ο Τζάλμα είχαν να δώσουν μόνο λάθη και στη μεσαία γραμμή ο Σάκχοφ προσέθεσε άλλο ένα κακό παιχνίδι.
Το ότι ο Τσίμιροτ δεν μπορεί να δώσει δημιουργικά κάτι δεν το μάθαμε χθες ούτε πως ο Μπίσεσβαρ είναι σαν τη μύγα μες στο γάλα. Όμως όταν καλείσαι να διαχειριστείς ένα παιχνίδι που σου έχει στραβώσει και σκέφτεσαι το επόμενο κάτι κάνεις λάθος.
Και ο Μπίσεσβαρ δεν ξεκίνησε γιατί έπρεπε να ειναι φρέσκος στο Καραϊσκάκη και ο Κάνιας βγήκε για να μη πάρει τρία 90λεπτά σερί.
Στα υπόλοιπα ο Λέοβατς συνέχισε να προκαλεί απορίες πλέον για το ντεφορμάρισμά του, το οποίο δεν έχει προηγούμενο, ενώ η έλλειψη χημείας σε Βαρέλα και Κρέσπο φάνηκε σε κάποιες πολύ κρίσιμες φάσεις και κυρίως στο δεύτερο γκολ.
Ο ΠΑΟΚ πήρε ότι ακριβώς του άξιζε στο Μπακού. Και μερικά από αυτά που είδαμε τα περιμέναμε.
Ήταν η πρώτη φορά που η ενδεκάδα είχε μόνο έναν Έλληνα. Τον Παναγιώτη Γλύκο. Είναι μία απάντηση σε όσος τους κυνηγάνε. Ο τρόπος που έγιναν τα λάθη, οι τραβηγμένες προσπάθειες που δεν βγήκαν και άφησαν εκτεθειμένη την ομάδα, η έλλειψη νεύρου, ήταν πράγματα που φάνηκαν στον αγωνιστικό χώρο.
Τώρα πάμε στο Καραίσκάκη για να ζήσουμε την εμπειρία. Με τον Αρετόπουλο να ορίζεται σε ένα από τα κορυφαία σκάνδαλα της ΕΟ, όπως και οι βοηθοί του.
Βέβαια τα παιδιά μας ας μην τον έχουμε για άλλοθι. Ας παίξουν μπάλα και τα υπόλοιπα ας τα αφήσουν σε αυτούς που έχουν την ευθύνη.
