Εκεί που τον είχε σίγουρο ο Ηρακλής και δη ο Παπαθανασάκης ο Ελιο Πίντο, προτίμησε να φορέσει… κελεμπία, παρά τη φανέλα του Ηρακλή. Το συμφέρον του κοίταξε το παλικάρι και καλά έκανε.
Τώρα πως προέκυψε αυτό το συμφέρον από την στιγμή που ήρθε, είδε, συμφώνησε όπως ελέγχθη και έφυγε περιμένοντας το συμβόλαιο να το υπογράψει, είναι κάπως περίεργο. Πότε άλλαξε γνώμη; Μέσα σε δυο τρείς μέρες; Εχει μια τρύπα η φάβα, δεν χρειάζεται να πέσουμε κι εμείς μέσα της. Καλό του ταξίδι, να ανταμώσει εκεί στα εμιράτα και τον Γιοβάνοβις να συζητάνε για τον Ηρακλή.
Η ζωή συνεχίζεται σύντροφοι και απλά ο Σπύρος δεν πρέπει να βιάζεται, καθότι όπως ισχυρίζεται δίκαια η παροιμία συνήθως οι βιαστικοί σκοντάφτουν. Σαφώς και ο Πίντο είχε τις προδιαγραφές για να κάνει την διαφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα. Προφανώς όμως δεν είναι ο μοναδικός. Παίκτες επιπέδου Πίντο ή και καλύτεροι υπάρχουν εκατοντάδες στην αγορά. Με τα ίδια ή και με λιγότερα χρήματα.
Φτάνει βέβαια να υπάρχει θέληση, χρόνος και κουμάντα. Που μάλλον λείπουν μετά την αποχώρηση του Μυροφορίδη. Ετσι οι μανατζαραίοι, δεν αποκλείεται να κάνουν και τη φιγούρα τους με παίκτες που δήθεμ τάχαμ φέρνουν στον Ηρακλή. Ο Παπαδόπουλος, επειδή ακριβώς γνωρίζει τι θέλει η αναζήτηση θα συνεχιστεί σύμφωνα με την πεπατημένη. Επαφές, έρευνα από γνωριμίες και λοιπά.
Ο Ηρακλής σίγουρα θα ενισχυθεί, γιατί πρέπει, διότι άλλα τα σαλόνια κι άλλα τα αλώνια. Ο Παπαθανασάκης δείχνει διατεθειμένος να «ματώσει» παρότι έχει τη φήμη του σφιχτοχέρη. Αλλωστε, πιστεύοντας πως ο Πίντο θα ερχόταν είχε διαμηνύσει: « δεν είδατε τίποτε ακόμη». Περιμένοντας λοιπόν αυτά που δεν είδαμε ας περιμένουμε κι ύστερα τα λέμε.
Παρ΄ αυτά δεν χρειάζονται βιαστικές κινήσεις. Ο Ηρακλής πρέπει να αρχίσει το Πρωτάθλημα έτσι όπως τον λογαριάζει ο προπονητής του, όχι απλά για να ικανοποιήσει τον κόσμο του, αλλά κυρίως τις ανάγκες του δύσκολου «μαραθώνιου» της SuperLeague. Και έτσι θα πορευτούν τα πράγματα, γιατί όπως έλεγε και ο Σωκράτης, «γηράσκω αεί διδασκόμενος».
